جایی برای جوانان نیست

سال‌هاست که در مورد پیر بودن کلی لیگ برتر فوتبال ایران سخن گفته می‌شود. اینجا پدیده جوان کم داریم و باشگاه‌ها به راحتی به نفرات کم‌نام و نشان اعتماد نمی‌کنند؛ آفتی که کم‌کم گریبان تیم ملی را هم گرفته است. این موضوع در ابعاد مختلف قابل مشاهده است و شاید یکی از نشانه‌های جالب آن، میانگین سنی بالای بازیکنانی باشد که به‌عنوان آقای گلی دست پیدا می‌کنند و کفش طلا را می‌برند.
آقای گل 2فصل اخیر لیگ برتر که امسال راهی لیگ امارات شد، شهریار مغانلو بود. او این دو افتخار را در 28و 29سالگی ثبت کرده است. پیش از او، یعنی در لیگ بیست‌ویکم، گادوین منشایی آقای گل شد که در آن زمان 33ساله بود. کفش طلای لیگ بیستم هم به سجاد شهباززاده رسید که در بهترین فصل فوتبالش توانست 20گل برای سپاهان به ثمر برساند. سجاد هم در آن فصل 31سال داشت. قبل از آن یعنی در لیگ نوزدهم شیخ دیاباته از استقلال آقای گل شد و این در حالی است که مهاجم مالیایی در آن زمان 32سال داشت. در فصل هجدهم هم 2 فوروارد خارجی به‌طور مشترک آقای گل شدند؛ لوسیانو پریرا از فولاد و کی‌روش استنلی از سپاهان. نفر اول در آن زمان 35ساله بود و نفر دوم 30ساله. جالب اینجاست که آقای پریرا هنوز در حال بازی در لیگ به‌اصطلاح برتر ایران است!
شاید تنها آقای گل جوان این سالیان فوتبال ایران، علی علیپور بوده باشد که لیگ هفدهم در 22سالگی موفق به فتح کفش طلا شد. برای اینکه بدانید این اعداد چقدر مهم هستند و چگونه می‌توانند پیر بودن لیگ ایران را نشان بدهند، بد نیست سن و سال آقای گل‌های فصل گذشته 5لیگ معتبر اروپا را مرور کنیم؛ ارلینگ هالند 24ساله در لیگ برتر انگلستان، لائوتارو مارتینز 26ساله در لیگ ایتالیا، آرتم دووبیک 27ساله در لالیگا و کیلیان امباپه 25ساله در لیگ فرانسه. تنها هری کین 31ساله در بوندس‌لیگای آلمان سن و سال بالاتری دارد. در این لیگ جایی که باید، برای جوانان نیست و این به زیان آینده فوتبال ایران است.