هنر با وسایل بازیافتی

سیدسروش طباطبایی‌پور

در افسانه‌های اسکاندیناوی، ترول‌ها، غول‌های کوتوله زشتی‌اند که در غارها زندگی می‌کنند و شب‌ها بیرون می‌آیند و مزاحم رهگذران می‌شوند؛ اما حالا هنرمندی دانمارکی به نام «توماس دامبو»، ترول‌های غول‌پیکری خلق کرده که از چوب‌های بازیافتی ساخته‌شده‌اند و به‌جای آزار، از طبیعت مراقبت می‌کنند و دیدگان رهگذران را می‌نوازند و به طرفداران محیط‌زیست، حس باشکوهی هدیه می‌دهند. دامبو، اخیرا غول‌پیکرترین ترول‌های بازیافتی خود را به مناطقی از ایالت مینه‌سوتا در آمریکا برده و صدها هزار بیننده را جذب آثار خود کرده است. او خودش را هنرمند وسایل بازیافتی نامیده و معتقد است این شکل هنر عمومی، به همان اندازه برای یک شهر مهم است که بودن کتابخانه‌ها یا دانشگاه‌ها اهمیت دارند. دامبو با برگزاری این نمایشگاه بازیافتی، تلاش کرده تا به بینندگان هنرش یادآور شود که باید از جهان و منابع طبیعی آن مراقبت کرد. از او پرسیدند که چرا ترول‌ها را به‌عنوان طرح مجسمه‌هایش انتخاب ‌کرده؟ که او پاسخی بامزه داد: «ساختن طرح حیوانات سخت بود؛ چون مجبور می‌شدم شبیه آنها را بسازم؛ اما ترول‌ها را هیچ‌کس ندیده و من تنها کسی هستم که می‌دانم آنها چه شکلی‌اند!»
به‌گفته خودش، کارهای هنری او با وسایل بازیافتی، از دوران کودکی آغاز شده؛ دامبو در دوران کودکی، به‌خاطر شرایط خانواده، هیچ راهی برای خرید اسباب‌بازی نداشته؛ پس آنها را با وسایل دورریختنی می‌ساخته. او گفت: در کودکی پدرم از خرده‌چوب‌های بلااستفاده، برایم قلعه کوچکی ساخت؛ اما من به‌جای اینکه در آن قلعه بازی کنم، تصمیم گرفتم خودم قلعه‌ای به‌مراتب بزرگ‌تر‌ بسازم. بعد از 5سال، چیزی ساختم که قلعه پدرم، جایی شد برای نگهداری مرغ‌ها در آن قلعه بزرگ!
مجسمه‌های بزرگ و بازیافتی این هنرمند خوش‌ذوق، حالا در سراسر جهان جا خوش کرده‌اند.