اولینبار حس شیرین کاشتن درخت را میان زردآلوهای خوش طعم و رنگ حیاط خانهشان کشف کرد. درختی که کاشته بود به بار نشسته بود و نوههایش از بالای درخت، زردآلوهای رسیده را میان بچههای کوچه تقسیم میکردند. صدای خندههای بچهها و میوههایی که زیر زبان کودکان یک محله مزه کرده بود، یحیی محمد شرافتمند را دلباخته کاشتن درخت کرد. دلش میخواست به جای یکی، صد درخت بکارد و صدای بازی و خندههای کودکان دور و اطرافش را بشنود. همین هم باعث شد که یک قرار روزانه با طبیعت و دل کوههای باباموسی بگذارد. هر روز که برای کوهنوردی از خانه بیرون میرود، نهالی هم برای طبیعت هدیه میبرد و تا به حال دستانش 200درخت را به دل زمین نشانده است. علاوه بر این او هر روز درختان کوه باباموسی را آبیاری میکند و مثل یک پرستار مراقبشان است.
قرار کوهنورد با طبیعت
در همینه زمینه :