بیش از نیمی از محوطه باستانی کلندی در بندر تاریخی تیس به‌دلیل ساخت و سازهای غیرمجاز برای همیشه از بین رفته است. این محوطه باستانی سال۱۹۳۶ توسط اشتاین مورد کاوش قرار گرفت و توپوگرافی شد. قدمت این محوطه تا دوره هخامنشیان تخمین زده می‌شود و آثار و شواهد مهمی از دوره ساسانی- اشکانی تا دوره اسلامی در آن به‌دست آمده است.
به گزارش ایلنا، محوطه باستانی کلندی در بندر تاریخی تیس یکی از مهم‌ترین محوطه‌های باستانی سیستان و بلوچستان است که با داشتن ۱۳۰۰سال تاریخ مکتوب به‌دلیل عدم‌حفاظت کافی از سوی میراث‌فرهنگی و منطقه آزاد چابهار و همچنین ساخت و سازهای بدون مجوز و غیرقانونی مردم در 15سال اخیر از بین رفته و به‌گفته کارشناسان تنها 40درصد از این محوطه باقی مانده است.
نوذر حیدری، باستان‌شناس و سرپرست هیأت باستان‌شناسی محوطه کلندی در رابطه با اهمیت محوطه گفت: محوطه باستانی کلندی در بندر تاریخی تیس یکی از محوطه‌های بسیار مهم و ارزشمند محسوب می‌شود که دارای ۱۳۰۰سال تاریخ مکتوب است.
او افزود: ارل اشتاین، باستان‌شناس آلمانی در سال۱۹۳۶ یک فصل کاوش باستان‌شناسی روی این محوطه انجام داده و چندین گمانه هم زده بود و نقشه توپوگرافی از منطقه و روستا و بندر تیس را هم تهیه کرده بود اما در سال‌های اخیر نه‌تنها محوطه کلندی در فهرست آثار ملی قرار نگرفت و تعیین حریم نشد که در بازه زمانی ۱۰ تا ۱۵سال ساخت و سازهای بسیاری روی این محوطه به‌صورت کاملا غیرقانونی صورت گرفت.
این باستان‌شناس ادامه می‌دهد: پس از پیگیری‌های بسیار اسفندماه سال۱۴۰۱ یک کاوش اضطراری در محوطه باستانی کلندی انجام شد که در این کاوش اضطراری، ترانشه‌اي با ابعاد ۱۰×۵ به عمق یک‌متر ایجاد و در همین ترانشه دهانه کوره‌اي با عمق 2متر شناسایی شد.
حیدری می‌گوید: متأسفانه تمام اقدامات کاوش و حفاظت در همین یک کاوش اضطراری که 2سال پیش انجام شد، خلاصه می‌شود و با وجود پیگیری‌های بسیار از اداره میراث‌فرهنگی منطقه آزاد چابهار، هیچگونه اقدامی در جهت حفظ محوطه صورت نگرفت.
او تأکید کرد: منطقه تیس به لحاظ تاریخی از اهمیت بسیار برخوردار است و در همین محوطه تاریخی می‌توان کاسه‌های نیمه‌سالم را در دیواره پی‌ها که توسط مردم گودبرداری شده یافت.
حیدری اعلام کرد: از پژوهشگاه میراث فرهنگی درخواست کرده‌ایم با درنظرگرفتن اعتبارات، بخش‌های باقیمانده از محوطه باستانی کلندی نجات‌بخشی شود. او افزود: به‌دلیل عدم پیگیری و حفظ نشدن محوطه کلندی ظرف ۱۰ تا ۱۵سال گذشته اخیر این محوطه بیشترین آسیب را متحمل شده است؛ به‌طوری که بخش اعظمی از آن از بین رفته و کمتر از ۴۰درصد محوطه باقی مانده است. منطقه آزاد چابهار هم همکاری لازم جهت حفظ محوطه که یکی از وظایف این سازمان است، انجام نداد. بنابراین از پژوهشگاه خواستیم تکه‌های باقیمانده حفظ شود.
نابودی نیمی از محوطه 1300ساله بندر تیس به‌دلیل ساخت و ساز
در همینه زمینه :
