شکار قجری

زهرا رفیعی-روزنامه‌نگار

شکار در دوره قاجار، به‌ویژه در زمان ناصرالدین شاه، یکی از فعالیت‌های محبوب و مهم درباریان و شخص شاه بود. ناصرالدین شاه از ۱۶سالگی پادشاه شد و طیف وسیعی از گونه‌های حیات وحش در ایران ازجمله گوزن، آهو، خرس، پلنگ، یوزپلنگ، ببر، ‌شاهین، باز، کبک و تیهو، قرقاول، خرگوش، گراز وحشی و قوچ شکار کرده است.
ناصرالدین شاه و درباریانش اغلب به مناطق مختلفی برای شکار می‌رفتند. ازجمله این مناطق می‌توان به دشت قزوین، ساوجبلاغ و دماوند اشاره کرد. این مناطق به‌دلیل وجود حیات وحش متنوع، برای شکار مناسب بودند. برای تسهیل شکار، شاه و همراهانش اغلب اردوگاه‌هایی در محل‌های شکار برپا می‌کردند که معمولا شامل خیمه‌های بزرگ و مجهز، آشپزخانه‌ها و تجهیزات لازم برای اقامت چند روزه بودند. شاه و همراهانش از تفنگ‌های پیشرفته آن‌زمان که از اروپا وارد می‌شدند استفاده می‌کردند. همچنین از سگ‌های شکارچی و شاهین هم برای شکار بهره می‌بردند.
اما انتشار عکس‌های کاخ گلستان توسط یک ناشناس در روزهای گذشته علاوه بر گونه‌های شکار شده سایر گونه‌های جانوری را هم که به‌عنوان حیوان خانگی در عصر قاجار در دربار ناصرالدین شاه و در خانه مردم نگهداری می‌شدند نیز به‌تصویر کشيده شده‌اند و به همین بهانه در شماره امروز همشهری منتشر می‌شوند.