سیاهنمایی یا واقعگرایی؟
بررسی میزان رضایت مخاطبان از سریال« جنگل آسفالت»
شقایق عرفی نژاد- روزنامهنگار
«جنگل آسفالت» ساخته پژمان تیمورتاش که از شبکه نمایش خانگی در حال پخش است، درباره دختری است که برای نجات برادر در حال اعدامش، دست بهکار خطرناکی میزند. او همراه پسر مورد علاقهاش میپذیرد تعداد زیادی سکه را جابهجا کند تا با پولی که دریافت میکند دیه کسی را که برادرش او را کشته، پرداخت کند و رضایت بگیرد، اما ماجرا آنطور که انتظار دارد پیش نمیرود. پسر بعد از گرفتن سکهها ناپدید میشود و حالا دختر با مشکل مضاعفی روبهروست. از خلال این داستان است که با چهره دیگری از شهر طرفیم که زیبا نیست و همانطور که از اسمش هم هویداست، بیرحم است و در آن هرکس برای بقا باید به فکر خودش باشد.
با پخش 7قسمت حالا میتوان ارزیابی کرد که سریال در جذب مخاطب موفق بوده یا نه. نظرات مخاطبان جنگل آسفالت در پلتفرم پخشکننده آن طبیعتا
2 دسته است؛ آنها که سریال را دوست و آنها که نظر منفی به آن دارند. اما آنچه از برآیند نظرات برمیآید این است که تعداد دوستداران سریال که قسمتهای بعدی را هم دنبال خواهند کرد، بیشتر است.
این گروه در درجه اول به بازیها اشاره میکنند، بهخصوص بازی نوید محمدزاده مورد توجه آنها قرار گرفته و بر این عقیدهاند که مثل کارهای قبلی این بار هم بازی قابلقبولی داشته است. موافقان سریال نظرات مثبتی هم به بازی فرشته حسینی دارند و بعضی نوشتهاند در نقش یک دختر دلشکسته بسیار خوب ظاهر شده است. بازی امیر جعفری و ریما رامینفر هم از سوی مخاطبان نظرات خوبی دریافت کرده است. بهویژه اینکه این دو در دنیای واقعی هم زن و شوهر هستند.
در مرحله بعد، این دسته از تماشاگران داستان پیچیده سریال و خردهداستانهای آن را تمجید کرده و به دیالوگها هم نظر مثبتی داشتهاند. نکته ویژهای که این مخاطبان به آن اشاره کردهاند، طرح آسیبهایی است که خانوادهها خواسته و ناخواسته به جوانان و نوجوانانشان وارد میکنند که پیش از این کمتر در فیلمها و سریالهای ایرانی با آن روبهرو بودهایم. در مقابل این دسته، مخاطبانی هم هستند که از آن رضایت ندارند. آنها بارها به کشدار و کسلکننده بودن سریال اشاره کردهاند. با وجود اینکه سریال معمایی و پلیسی و درباره قاچاق است، اما ریتم آن از نظر این مخاطبان با سوژه متناسب نیست. آنها توقع دارند سریالی با این مضمون ریتم تندتر و نفسگیرتری داشته باشد. بعضی هم به مشکلات فیلمنامه و نقصهای آن اشاره کردهاند. مسئله بعدی که این گروه از آن ناراضیاند، بازی نوید محمدزاده است.
محمدزاده در این سریال ریتم و گویش و رفتار بدنی برای نقش طراحی کرده که اگرچه مورد ستایش بعضی طرفدارانش قرار گرفته و حتی آن را با عنوان مهندسی نقش ستودهاند، اما بسیاری هم آن را تکراری و ناخوشایند دانسته و نوع حرف زدن و حرکت دستهای او را آزاردهنده توصیف کردهاند.
مکث
تصویر خشونت در جامعه
یکی از مسائلی که درباره این سریال مطرح میشود، خشونت آن و ارائه تصویری خشن از شهر و جامعه است. بعضی مخاطبان نسبت به این مسئله واکنش منفی داشته و نوشتهاند این تصویر از شهر واقعی نیست و آنها هیچوقت شاهد چنین صحنههایی در شهر نبودهاند. در سوی مخالف آنها کاربران زیادی اعتقاد دارند آنچه در این سریال از شهر و جامعه نمایش داده میشود، تصویر درستی است.