کانون کارگردانان خانه تئاتر بزرگداشت اکبر زنجانپور را برگزار می‌کند
ملاقات آقای بازیگر
امروز در خانه هنرمندان و به کوشش کانون کارگردانان خانه تئاتر مراسم بزرگداشت برای بازیگری برگزار می‌شود که بخشی از خاطرات تصویری جمعی ماست. اکبر زنجانپور از بازیگران پیشکسوتی است که چهره و صدایش آشنای تماشاگر است. هرچند در چند سال گذشته به دلایل مختلف کمتر در فیلم و سریالی حضور داشته، اما در دهه70 در سریال‌هایی بازی کرد که برای بینندگان آن روزها جذاب بودند و همچنان هم به یاد مانده‌اند.
زنجانپور البته بازیگری را با سینما و تلویزیون شروع نکرد. او دانش‌آموخته بازیگری از دانشکده هنرهای زیباست و بازیگری را اصلا با تئاتر شروع کرده است. او بازی در تئاتر را از سال۱۳۴۵ و از همان دوران دانشجویی شروع کرد و با کارگردانان مطرحی روی صحنه رفت.
اولین تجربه بازیگری‌اش در سال45 و در نمایش «چوب زیر بغل» از بهمن فرسی اتفاق افتاد که در دانشکده هنرهای زیبا روی صحنه رفت و 3سال بعد هم باز در نمایش دیگری از فرسی با نام «صدای شکستن» بازی کرد. در همان سال حمید سمندریان پیشنهاد بازی در نمایش «نگاهی از پل» نوشته آرتور میلر را به او می‌دهد که در همان دانشکده هنرهای زیبا روی صحنه می‌رود. مدتی بعد باز تجربه همکاری با سمندریان تکرار می‌شود و این‌بار در نمایش ملاقات بانوی سالخورده.
سریال‌هایی که خاطره شدند
در طول دوران بازیگری، زنجانپور سریال‌های متعددی بازی کرد که بعضی از آنها حالا بخشی از نوستالژی مخاطبان آن روزهاست. «عطر گل یاس» و «آوای فاخته» ازجمله این سریال‌هاست که در اوایل دهه70 هر دو به کارگردانی بهمن زرین‌پور ساخته و پخش شدند و در زمان پخش، تماشاگران زیادی داشتند.
زنجانپور و دوبله
در کنار تمام این فعالیت‌ها زنجانپور در حوزه دیگری هم کار کرده که شاید کمتر از آن صحبت شده باشد. در دهه50 هنرمندان دوبله در اعتراض به پایین‌بودن دستمزدشان دست به اعتصاب زدند و بسیاری از گویندگان به همین دلیل دست از کار کشیدند. مشخص نیست این اعتصاب موفقیت‌آمیز بوده و دستمزد صداپیشگان بالا رفته یا نه؛ اما در جریان آن یک اتفاق جالب رخ داد. به‌جای گویندگانی که کار نمی‌کردند، تعدادی از بازیگران سینما وارد دوبله شدند و این کار را انجام دادند که البته به دلخوری صنف گویندگان هم انجامید. اکبر زنجانپور یکی از بازیگرانی بود که در کنار خسرو شکیبایی و بهروز به‌نژاد به این کار مشغول شد. زنجانپور گویندگی را با نقشی و در فیلمی تجربه کرد که کمتر ایرانی‌ای است که آن را ندیده‌باشد؛ فیلم هندی «شعله» که سال‌ها در ایران روی پرده بود و در سال‌های دهه60 از فیلم‌های محبوب تماشاگران ایرانی بود. این فیلم شخصیت منفی و پلیدی به اسم جبار سینگ دارد. صدایی که روی این شخصیت می‌شنوید صدای اکبر زنجانپور است. خود او درباره دوبله این فیلم گفته است: «چنگیز جلیلوند از من برای دوبله نقش جبار سینگ در فیلم «شعله» دعوت به‌کار کرد. سعی کردم صدایم شبیه امجد خان بازیگر نقش جبارسینگ باشد.»
