لواشک جهانی شد

فاطمه عباسی

هر چقدر بیشتر اهل گشت‌و‌گذار در شبکه‌های اجتماعی باشید، بهتر می‌دانید که در چند هفته گذشته موجی اینترنتی برای یک خوراکی به راه افتاده است که برای ما ایرانی‌ها بسیار آشناست؛ «لواشک». لواشکی که همه ما با آن خاطره داریم و عاشق انواع آن از خانگی و روی سینی و در پشت‌بام گرفته تا سینی‌های خوشرنگ فروشنده‌ها در دربند یا بازارهای هر شهر و یا غیربهداشتی و کثیف‌ترین نوع آن‌که گاه حتی قید جدا کردنش از پلاستیکش را هم می‌زنیم، هستیم.
اما لواشک ایرانی مدت زمان کمی است که بین تیک‌تاکرهای جهان محبوب شده و ویدئوهای امتحان لواشک رولی با دانه‌های انار در این شبکه اجتماعی چینی، بازدید میلیونی می‌گیرد.
تقریبا یکی دو هفته قبل بود که توفان ترش‌مزه لواشک نروژ و دیگر کشورهای منطقه اسکاندیناوی را درنوردید. مطابق انتظار همه‌چیز از اینفلوئنسرها و افرادی آغاز شد که در این کشورهای مرفه دست‌کم در شبکه‌های اجتماعی بسیار مشهور هستند. مردم نروژ یک روز از خواب بیدار شدند و ناگهان با ویدئوهایی از سلبریتی‌ها مواجه شدند که مشغول خوردن یک چیز سیاه با اسمی عجیب بودند. مردم نروژ متوجه شدند حتی تماشای خوردن این چیز جادویی هم می‌تواند آب دهان هر بیننده‌ای را راه بیندازد. اما آوازه این خوراکی محبوب تنها به کشورهای منطقه اسکاندیناوی محدود نشد و حالا اگر به اینستاگرام، توییتر یا تیک‌تاک سر بزنید، می‌بینید که آدم‌ها از کشورهای مختلف در حال امتحان کردن لواشک و فیلم گرفتن از خودشان هستند و عده زیادی هم قفسه‌های فروشگاه‌ها را برای خرید لواشک زیرورو می‌کنند. ایرانی‌ها هم البته کم نگذاشته‌اند و در کامنت‌ها تذکر می‌دهند که محصول مورد نظر اصالتا از کجا آمده و اسم آن چیست. بعد از ترند شدن درست کردن لواشک در تیک‌تاک، کاربرهای مختلفی از ترکیه، آلمان، سوئد، هند، مالزی، لبنان و کره‌جنوبی هم تجربه‌های خود از خوردن یا پختن و درست کردن لواشک را در اختیار بقیه گذاشته‌اند. نکته جالب درباره  راه افتادن موج لواشک، توجه کاربران غیرایرانی به ایران و فرهنگ مردم ایران است. مطمئنا کشور و فرهنگ ما پر است از پدیده‌هایی مانند لواشک که اگر فقط در معرفی آنها بهتر عمل می‌کردیم شاید مانند ژاپن در کنار دریافت ستایشی که شایسته آن بودیم، می‌توانستیم از نظر مالی هم به جای خوبی برسیم. برای نمونه مارتین از بِرگنِ نروژ می‌گوید: «راستش من همانطور که سعی می‌کنم به لواشکم گازهای بزرگ نزنم تا دیرتر تمام شود، به این فکر می‌کنم که مردم ایران چه خوراکی‌های بی‌نظیر دیگری را از ما پنهان کرده‌اند.»