نكته بازی

مظلوم‌نمایی تا کی؟
استقلال در نخستین مرحله از مسابقات جام‌حذفی با شکست 2بر صفر مقابل مس رفسنجان اوت شد. این ناکامی طبیعتا باعث ناراحتی هواداران شد اما بدتر از آن توجیهات تکراری کادرفنی است. محمد نوازی که این اواخر به جای جواد نکونام در نشست‌های خبری حاضر می‌شود، بعد از این بازی گفت: «بضاعت استقلال برای مدعی بودن در 2جام کافی نیست.» از ابتدای فصل شاهد تکرار این ادعا از سوی استقلالی‌ها هستیم و هر کسی هم که غیراز این را بگوید، با واکنش شدید و عصبی آنها مواجه می‌شود. اصلا باشد، قبول؛ پذیرفتیم که استقلال تیم بی‌مهره‌ای است و هر نتیجه‌ای که نکونام و همکارانش بگیرند شاهکار است اما خداوکیلی آیا نسبت به مس رفسنجان هم کم‌بنیه‌تر بودید که 2گل خوردید و چند گل دیگر نخوردید؟ بس نیست این حرف‌ها؟

جواهر گم‌شده
از زمان مصدومیت شدید کوین یامگا، همه می‌دانستند که استقلال چه آسیب بزرگی دیده است. یامگا قطعا جزو بهترین بازیکنان استقلال در 2فصل اخیر بوده که حالا غایب است. خاصیت فوتبال اینطوری است که وقتی برنده می‌شوید، همه این کمبودها پنهان می‌شود و برای استقلال هم در این مدت همین اتفاق رخ داد. با این حال در روز باخت به مس رفسنجان، جای خالی کوین به چشم آمد. این کاستی مخصوصا زمانی احساس شد که پنالتی استقلال را صالح حردانی از دست داد. پنالتی زدن ازجمله مهارت‌های اصلی یامگا بوده است. او در این مدت فقط یک پنالتی را از دست داده که همان را هم خودش در بازگشت به گل تبدیل کرده. چه بسا اگر کوین در بازی با مس حاضر بود و ضربه‌اش را گل می‌کرد، سرنوشت کل مسابقه عوض می‌شد.

به عمر ما قد می‌دهد؟
هفته آینده قرار است دربی برگشت لیگ بیست‌وسوم برگزار شود. طبیعتا چنین فیلمی باید در بهترین شرایط و با بیشترین کیفیت ممکن اکران شود. با این حال گفته می‌شود از آنجا که هنوز بازسازی سکوهای آزادی به پایان نرسیده، فقط 45هزار تماشاگر می‌توانند این مسابقه را از نزدیک ببینند. از ابتدای فصل این داستان سکوهای خراب آزادی وجود داشت و به‌رغم سپری شدن چندین ماه، نه کسی می‌داند پروژه چقدر پیش رفته و نه کسی می‌تواند حدس بزند داستان چه زمانی به پایان خواهد رسید. این در حالی است که همسایگان ما در حال میزبانی از بزرگ‌ترین مسابقات قاره‌ای و جهانی هستند و به هر حال مردم حق دارند دست به مقایسه بزنند. در هر صورت امیدواریم به عمر ما قد بدهد و یک‌بار دیگر پر شدن این ورزشگاه را به چشم ببینیم!