می‌‌بخشم؛ چون انسانم

سیدسروش طباطبایی‌پور

بخشش، بخشی انکارناشدنی از ضمیر ناخودآگاه انسان‌هاست؛ زیرا هستی رایگان زندگی را به ما بخشیده است، لاجرم انسان هم براساس ذات خداگونه‌اش باید رایگان به دیگران ببخشد. اما چرا نیک‌خواهی، به نیکوکاری تبدیل نمی‌شود؟ به زبان ساده بعید است انسانی بخشندگی را فضیلتی اخلاقی نداند، اما بسیاری به دلایل مختلف، نیکوکاری را فراموش می‌کنند.

چرا نیکوکار نیستند؟
بی‌اعتمادی به خیریه‌ها، مبهم ‌بودن آینده مالی برای انسان‌های بخشنده، کم‌ارزش دانستن بخشش‌های اندک و... دست به‌دست هم می‌دهند تا برخی از انسان‌ها بخشنده  نباشند.

از بخشش در جهان چه خبر؟
بنیاد کمک به خیریه‌ها (CAF) با هدف فراهم ‌شدن حرکت مردم جهان به‌سوی آینده‌ای عادلانه و قابل زندگی، تأسیس شده و اخیراً گزارشی درباره بخشش منتشر کرده است. براساس این گزارش در سال گذشته میلادی 2/4میلیارد انسان پول و زمان خود را در مسیر خیر اهدا کردند،‌ یعنی 72درصد از انسان‌های بالغ جهان؛ آماری که ما را به زندگی در کنار انسان‌های بخشنده امیدوار می‌کند.

بخشنده‌ترین کشور جهان
در این تحقیق 3 موضوع بخشش در «زمان داوطلبانه»، «کمک مالی» و «کمک به غریبه‌ها» بررسی شده که به‌طور میانگین، کشور اندونزی، برای ششمین سال متوالی، با نمره 68(از 100) بخشنده‌ترین کشور جهان شده است. مردم لهستان با نمره 15، کمترین نقش را در بخشندگی جهانی دارند. طبق این گزارش، کشور ما با 45نمره، در جایگاه 45جهان در بخشندگی است.

دین و شادی!
براساس این گزارش افرادی که معتقدند دین بخش مهمی از زندگی روزمره آنهاست، از دیگران بخشنده‌تر‌ند. همچنین افرادی که زندگی فعلی خود را با عبارت مثبت ارزیابی می‌کنند، شادتر‌ند و احتمال بخشیدن‌شان بیشتر است. مثلاً 3 کشور سوئد، دانمارک و هلند که سال گذشته شادترین کشورهای جهان‌بودند، جزء 10کشور اول جهان از نظر بخشش مالی قرار گرفته‌اند.

از ایران چه خبر؟
براساس یافته‌های ملی گرایش مردم ایران به نیکوکاری که توسط دانشگاه فردوسی مشهد منتشر شده، کار داوطلبانه و کمک مالی به خیریه‌ها در ایران کمترین فراوانی را دارد و بیشتر ایرانیان به‌صورت شخصی صدقه می‌دهند یا به متکدیان خیابانی کمک می‌کنند. براساس این گزارش، ایرانیان بیشتر ترجیح می‌دهند کمک‌های خود را در قالب فراهم‌ کردن غذا و تهیه بسته‌های معیشتی ارائه دهند و به زمینه‌هایی مثل کارآفرینی، اشتغال و کمک به محیط‌زیست، بی‌توجه‌اند.

عادت به بخشندگی
خیرخواهی و بخشش ساده‌تر از این حرف‌هاست که فکرش را بکنید. عابری که لبخندش را به دیگران می‌بخشد، کاسه‌ای آب برای پرنده‌ای تشنه و عبور دادن یک سالمند از عرض خیابان از نمونه‌های ارزشمند بخشندگی است که می‌توانیم خودمان را به انجام آنها عادت دهیم.