مفت‌بازی ممنوع!

حتی آماتورترین هوادار فوتبال هم می‌داند که کیفیت هیچ بازیکن جدیدی را فقط با یکی دو بازی نمی‌توان تشخیص داد و مدت طولانی‌تری زمان لازم است که عیار او معین شود. با این حال به نظر می‌رسد که 2خرید خارجی جدید پرسپولیس، یعنی عبدالکریم حسن در پست دفاع چپ و اوستون اورونوف در پست وینگر چپ، خیلی زود از هواداران پرسپولیس دلربایی کرده‌اند. هر 2بازیکن در دیدار با ذوب‌آهن به‌عنوان مهره جانشین به میدان آمدند؛ حسن قطری با هیکل تنومندش و تسلطی که روی توپ داشت جلب توجه کرد و اورونوف ازبک هم در همان زمان کوتاه چندین بار با حرکات پا به توپش سازمان دفاعی حریف را به هم ریخت. در نتیجه این امیدواری به‌وجود آمد که آنها به‌کار سرخپوشان بیایند و مخصوصا با توجه به از راه رسیدن هفته‌های سرنوشت‌‎ساز پایان فصل بتوانند گره از کار این تیم باز کنند.
همه می‌دانیم که پرسپولیس متخصص جذب بازیکنان خارجی ضعیف است که حتی شمردن اسم برخی از آنها برای نمونه هم باعث کسالت و ملال می‌شود! با این حال قرمزها در این زمینه یک عادت بد دیگر هم دارند؛ اینکه اگر تصادفا یک خارجی خوب به تورشان بخورد هم خیلی زود و مفت او را از دست می‌دهند! مثلا پرسپولیس در لیگ ششم یک دفاع چپ چک‌تبار به اسم روبرت ساها پیدا کرد که قشنگ نشان می‌داد فوتبالیست خوبی است و حضور درخشانی هم در تیم مصطفی دنیزلی داشت اما بعد از پایان فصل به دلایل مجهول از تیم جدا شد. همان فصل آنها الونگ الونگ را هم به‌عنوان یک هافبک ‌دفاعی جوان و کارآمد در اختیار داشتند که باز هم خیلی زود جدا شد و حتی سر از استقلال هم درآورد.
 بعدها و در دوران ممنوعیت جذب گلر خارجی، سرخپوشان آسمیر آودوکیچ بوسنیایی را گرفتند که فقط در لیگ قهرمانان آسیا می‌توانست بازی کند و اتفاقا آنجا خیلی هم عالی بود اما در پایان فصل و با وجود برطرف شدن آن ممنوعیت، آودوکیچ حفظ نشد. ایمون زاید هم یک مثال خوب دیگر است؛ مهاجم چارچوب‌شناسی که طی کمتر از یک فصل‌ونیم بازی برای پرسپولیس 3بار هت‌تریک کرد اما معلوم نشد چرا رفت. شاید فقط این بشار رسن بود که هم قابلیت خوبی داشت و هم مدت قابل توجهی در جمع سرخپوشان ماند. حالا امیدواریم اگر عبدالکریم و مخصوصا اورونوف جوان‌تر جواب دادند، به سرعت جدا نشوند و چند سالی در این تیم توپ بزنند.