تشبیه کیروش به مستشاران آمریکایی
پیروزی مقابل مراکش، شکست یکبرصفر مقابل اسپانیا و تساوی مقابل پرتغالی که عنوان قهرمان اروپا را یدک میکشید، از کارلوس کیروش یکقهرمان تمام عیار ساخت. این نتایج در ابتدا فوقالعاده بهنظر میرسید و اکثر مخالفان کیروش را بهحاشیه راند اما پس از حذف اسپانیا و پرتغال از جامجهانی و از همه مهمتر نمایش شجاعانه ژاپن در یکهشتم نهایی، شرایط را کاملا تغییر داد. بهنظر میرسد مخالفان کیروش پس از این اتفاقات تصمیم گرفتهاند بار دیگر وارد گود شوند و عملکرد او را زیر سوال ببرند. یکی از این افراد کسی نیست جز مصطفی هاشمیطبا، رئیس سابق سازمان تربیتبدنی که در گفتوگو روز گذشتهاش با تسنیم صحبتهای تندی را علیه کیروش مطرح کرده است. در زیر نگاهی به مهمترین بخشهای مصاحبه هاشمیطبا داشتهایم.
تحت فرمان
اکنون تحت فرمان کیروش قرار گرفتهایم و او خیلی برای ما سروری میکند؛ درست مثل مستشاران آمریکایی که زمانی در کشور ما بودند. رفتارهای کیروش با ما پیش درآمدی از کاپیتولاسیون است که هر رفتاری صورت میگیرد، مجازاتی ندارد، اکنون کیروش طوری رفتار میکند که هر کاری میگوید ما باید انجام دهیم. فکر میکنم نقش کیروش از زمان حضور مستشاران آمریکایی در ایران هم بیشتر شده و رفتار به مراتب بدتری دارد. او به ایران به شکل یک کشور استعماری و عقب افتاده نگاه میکند که یک روز میگوید ما 40سال از پرتغال عقب هستیم، یک روز میگوید 50سال از اسپانیا عقب افتادهایم و دائم به مربیان و مدیران ما اهانت میکند. در کنار اینها پول خوب میگیرد و زندگیاش را هم میکند. اگر قرار به این است که ما در این حد تحت نظر خارجیها باشیم، میتوانیم در عرصههای مالی، بانکی، صنعتی و... هم تحت نظر خارجیها باشیم و به آنها پول بدهیم تا برای ما مدیریت کنند چون ما مدیریت بلد نیستیم! این زشت است که یک خارجی بیاید، به ما زبان درازی و تحقیرمان کرده و در محدوده فوتبال در کشور ما تشنج ایجاد کند.
مخالف تمدید قرارداد
با شرایطی که پیش رفته، من با تمدید قرارداد او مخالف هستم. مگر کیفیت فوتبال ما چقدر بر سرنوشت مردممان اثر گذاشته که بخواهیم این حرکات را تحمل کنیم؟ باور کنید اگر بهترین مربیان دنیا را به ایران بیاوریم، آنها هرگز چنین رفتاری با ما نخواهند داشت. کیروش چون میبیند کارش به این شکل پیش میرود، هر بار شروع به تحقیر ما میکند.
انتقاد فنی
کیروش 8سال است در فوتبال ایران کار میکند و به اعتقاد من در این مدت باید هویتی به فوتبال ما میداد. درست است که بچههای ما در جامجهانی فداکاری کردند و با فداکاری آنها در این مسابقات امتیاز گرفتیم، اما باید به یک نکته هم توجه کنیم. در تمام ادوار جام جهانی که حضور داشتهایم، در جریان بازی گل زدهایم، اما در این جام یک بار مراکشیها برای ما گل زدند و یک بار هم از روی نقطه پنالتی به گل رسیدیم که فیفا اعلام کرد پنالتی ما اشتباه بوده است. در 3بازی جامجهانی 2018 فقط در قفس خودمان بودیم و یک بار بازی هجومی نشان ندادیم. دو تیم صعود کرده گروه ما هم که پرتغال و اسپانیا بودند به راحتی حذف شدند و دیگر نمیتوانیم بگوییم با قهرمان اروپا و جهان بازی کردیم. ما باید در زمین فوتبال هم شخصیت خود را نشان دهیم و هویتی داشته باشیم، نه اینکه فقط در زمین خودمان بمانیم و ایکاش حداقل یک بازیکن را در خط حمله داشتیم. کاش یک نفر بود که مانند مهدویکیا در بازی با آمریکا فرار کند و گل بزند.
تمجید از ژاپن
ژاپن را ببینید که مقابل بلژیک چطور حمله میکرد؛ در حالی که به اعتقاد من، ما عناصر هجومی خیلی خوبی در اختیار داشتیم اما آنها را در قفس خودمان نگه داشتیم. حتی سردار آزمون که مهاجم راس ما بود، مامور مهار بازیکنان حریف در زمین خودمان شده بود. با این حال شاید بحث فنی در صلاحیت من نیست و این مسائل را کلی گفتم، اما میگویم که کیروش باید حد و حدود خودش را بداند. حتی اگر از مربی خارجی دیگری استفاده نکنیم، یعنی مربیان ما آنقدر بدبخت، ضعیف و نادان هستند که نتوانیم تیمملی را موفق کنیم؟ نمیگویم از مربی خارجی استفاده نکنیم، اما در این شرایط ماندن کیروش به صلاح نیست و او در حال فضاسازی برای گرفتن امتیاز بیشتر است.