نکته بازی

سپاهان اولویت چندم شماست؟
یک باخت دیگر برای سپاهان، این بار مقابل استقلال؛ این شاهکار جدید ژوزه مورایس با تیمی است که بر اثر تراکم مهره در مرز انفجار به‌نظر می‌رسد. هرجای تیم را که نگاه می‌کنی، کلی بازیکن اسم‌ورسم‌دار تجمع کرده‌اند؛ طوری که گاهی سرمربی نمی‌داند به کدام‌یک از آنها بازی بدهد و هواداران هم فراموش می‌کنند اصلا چنین مهره‌ای در اختیار دارند! با این همه، سپاهان چپ و راست در حال شکست خوردن است و تنها کاری هم که ژوزه مورایس انجام می‌دهد، چراغ سبز نشان دادن به تیم‌های دیگر است؛ یک روز بنفیکا، یک روز باشگاه‌های سعودی و... شرمنده‌ایم که الان در یکی از بهترین و گران‌ترین تیم‌های ایران به اسارت گرفته شده‌اید اما اگر زحمتی نیست کمی هم برای همین تیم زمان بگذارید. به خدا راه دوری نمی‌رود.

نه بابا، اختیار دارید!
امید نورافکن که جزو ضعیف‌ترین بازیکنان سپاهان در بازی با استقلال بود، بعد از پایان این مسابقه و رقم خوردن ششمین شکست پیاپی طلایی‌پوشان به خبرنگارها گفت: «قبول ندارم سپاهان در بحران است. ما در آسیا هم از الهلال سرتر بودیم اما رفت و برگشت به VAR و اخراج بازیکنان‌مان باختیم.» خب البته 6باخت متوالی برای تیمی که بعضی‌ها انتظار داشتند با این همه مهره و مخارج بدون شکست در ایران قهرمان شود، حتما بحران نیست؛ فانتزی و سرگرمی است! بعد هم این قبول که ناآشنایی بازیکنان ایرانی با کمک‌داور ویدئویی باعث تحمیل هزینه‌هایی به تیم‌های ما می‌شود اما شما لیگ داخلی را هم که VAR ندارد آباد کرده‌اید از بس که کارت قرمز می‌گیرید. تا اشتباهات‌تان را قبول نکنید، فرصت اصلاح و بازسازی ندارید. دیگر خود دانید.

خانه یا کاروانسرا؟
شهاب زاهدی لیگ چهاردهم در پرسپولیس حمید درخشان جسته و گریخته فرصت بازی پیدا کرد اما چیز خاصی نشان نداد و رفت دنبال سرنوشتش. بلافاصله هم یک اتهام دوپینگ به او وارد شد اما شهاب برگشت و با درخشش در ایسلند و اوکراین توجهات را جلب کرد. او آنقدر به این رویه ادامه داد تا دوباره مورد توجه پرسپولیس قرار گرفت و در بهترین زمان، یعنی وقتی سرخپوشان خط حمله خلوتی داشتند سر از این تیم در آورد. با این حال زاهدی عملکرد فوق‌العاده‌ای نداشت و وزن انتقادات از این بازیکن بیش از تمجیدها بود. نهایتا هم با اصرار رضایتنامه‌اش را گرفت و وسط فصل به لیگ ژاپن رفت. زاهدی موقع خداحافظی گفته: «یک روز به خانه برمی‌گردم.» جایی که هر وقت دوست داشتی بیایی و بروی دیگر اسمش خانه نیست، کاروانسراست استاد!