سیمرغ خستگی گرو هم را در می کند

شقایق عرفی‌نژاد

«نبودنت» چهارمین ساخته کاوه سجادی پس از فیلم‌های شب- بیرون، بوفالو و بی‌سر است. ‌این فیلم یک عاشقانه اجتماعی درباره زنی است که منتظر همسرش است، اما او نمی‌تواند برگردد. فیلم سال1401با بازی سحر دولتشاهی و امیر آقایی ساخته شده و امسال در جشنواره فیلم فجر حضور دارد. کاوه سجادی‌حسینی در این گفت‌وگو درباره ساخت نبودنت و اکرانش در جشنواره صحبت کرده است:

خبر ساخت «نبودنت» اسفند سال95 منتشر و گفته شد ساخت این فیلم را سال96 شروع می‌کنید ولی تا سال1400 این اتفاق نیفتاد. چرا اینقدر طولانی شد؟
فیلمنامه این فیلم سال96 تمام شد، اما دنبال سرمایه‌گذار بودم. قول‌هایی داده شد، اما در نهایت اتفاقی نیفتاد و کار منتفی شد. مجبور شدم سال97 فیلم «بی‌سر» را بسازم که یکی از ارزان‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران است و با هزینه 500میلیون تومان تمام شد. فیلم در هنر و تجربه اکران شد، اما گروه هنر و تجربه در آن زمان یعنی سال99 چندان پربار نبود و اصلا منحل شد و فیلم ما هم دیده نشد. بعد از آن، دو فیلمنامه دیگر نوشتم و آنها را به تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران مختلف ‌دادم، ولی اتفاقی نمی‌افتاد تا اینکه سال99 با مهندس سلیم مهربخش آشنا شدم که حاضر شد به‌عنوان سرمایه‌گذار در کنار من باشد. فیلمنامه را تغییر دادیم و اواخر 1400 فیلمبرداری را شروع کردیم و سال گذشته تمام شد.

فیلم سال گذشته هم قرار بود در جشنواره حضور داشته باشد. چه شد که این اتفاق نیفتاد؟
بله. سال گذشته ما فیلم را برای شرکت در جشنواره ثبت کردیم، ولی چون پروانه نمایش به ما نمی‌دادند، نتوانستیم شرکت کنیم.

علتش چه بود که پروانه نمایش داده نمی‌شد؟
سوءتفاهمی ‌با شورای پروانه ساخت به‌وجود آمده بود که باعث شد یک سال معطل شویم، اما با حمایت روح‌الله سهرابی، مدیرکل اداره نظارت بر نمایش فیلم سازمان سینمایی، مشکل حل شد و توانستیم پروانه نمایش را دریافت کنیم. در این مدت مهم‌ترین نگرانی من سرمایه‌گذار فیلم، مهندس مهربخش بود که تقریبا 2سال است پای فیلم ایستاده است. وقتی پروانه را گرفتیم بنا به توصیه‌ها فیلم را به جشنواره دادیم تا دیده شود.

از موضوع فیلم صحبت کنیم. چرا سراغ مسئله مهاجرت رفتید؟
مهاجرت همیشه دغدغه من بوده است. در فیلم «شب- بیرون» هم درباره این مسئله کار کرده‌ام. شب- بیرون ماجرای دختری است که آخرین شب زندگی‌اش در تهران را بیرون می‌گذراند و از جاهایی که دوستشان داشته فیلمبرداری می‌کند. این فیلم سال92 ساخته شد و سهیلا گلستانی، هوتن شکیبا و حسام محمودی در آن بازی می‌کردند. این فیلم به‌نظرم ارزان‌ترین فیلم تاریخ سینمای جهان است؛ چون سال92 آن‌را با 25میلیون تومان ساختم! بعد هم فیلم بوفالو را ساختم که باز مسئله مهاجرت در آن مطرح است. درباره دختر و پسری است که می‌خواهند به‌شکل غیرقانونی از کشور خارج شوند و در انزلی گیر می‌افتند. مهاجرت و دل کندن همیشه برای من مسئله بوده است. حتی در همین فضا فیلم‌های کوتاه هم ساخته‌ام. در مورد این فیلم هم وقتی داستان را «صادق خوشحال» برایم تعریف کرد، به‌نظرم جذاب بود. ایده اولیه مال او بود و بعد با تغییرات زیاد تبدیل به فیلمنامه «نبودنت» شد.

فیلم فضای زنانه دارد. چه شد که یک زن محور این فیلم قرار گرفت؟
تمام راویان فیلم‌های من مثل بوفالو، بی‌سر، شب- بیرون و همین فیلم نبودنت زن هستند. علتش را نمی‌دانم، ولی به‌نظرم قصه- زنان قصه پرکشش‌تری است. البته فیلمی ‌هم به‌تازگی ساخته‌ام که شخصیت اصلی‌اش مرد و در حال تدوین است.

بازیگران فیلم چطور انتخاب شدند؟
وقتی فیلم قرار است در سینما اکران شود، طبیعتا باید از بازیگران چهره و شناخته‌شده استفاده کنید تا پخش‌کننده و سینمادار فیلم را بپذیرند. این مسئله ما را به سمت استفاده از بازیگران چهره سوق می‌دهد، ولی به جز این از همان روزی که پیش‌تولید فیلم را شروع کردیم، برای نقش اصلی 2گزینه در ذهنم داشتم که اولینش سحر دولتشاهی بود و خوشحالم که پذیرفت در فیلم حضور داشته باشد. جالب است که فیلمنامه را هم با مشورت او جلو می‌بردیم. سر صحنه هم خیلی کمک می‌کرد و خودش را صاحب فیلم می‌دانست. این خیلی خوشحال‌کننده است که بازیگری در کنارتان داشته باشید که فیلم تا این اندازه برایش مهم باشد.

پیش‌بینی‌تان از اکران فیلم در جشنواره چیست؟
در هر صورت جشنواره جای ترسناکی است؛ چون وقتی وارد مسابقه می‌شوید، در آن برد و باخت وجود دارد. سعی ما بر این بوده که یک فیلم استاندارد و کاملا مستقل و منطبق با فضای جامعه بسازیم. خواستیم یک موضوع را زیر ذره‌بین بگذاریم و آن را کنکاش کنیم.

چشم انداز فروش فیلم را چگونه پیش بینی می‌کنید؟
با یک پخش‌کننده صحبت کرده‌ایم، ولی اصولا نبودنت فیلم شیرینی نیست و این در هجوم فیلم‌های کمدی می‌تواند مسئله‌ساز باشد. البته این را هم بگویم که فیلم بعدی من یک کمدی است؛ بنابراین از کمدی بدم نمی‌آید، ولی کار سختی است. به هر حال فیلم باید در زمان مناسبی اکران شود که از پس خودش بربیاید، ولی اگر زمانی روی پرده برود که در کنارش چندین فیلم کمدی وجود دارند، ممکن است اتفاق خوبی برایش نیفتد. فکر می‌کنم با ترکیب بازیگران و مدل فیلم از پس خودش بربیاید. به هر حال از اینکه یک گروه منسجم در کنارم بودند، خوشحالم. عوامل پشت صحنه همه از افراد درجه یک سینما هستند و امیدوارم فیلم دیده شود. برای من جایزه گرفتن یا نگرفتن شخص خودم مهم نیست. مسئله‌ام این است که عواملی که در فیلم بودند، اتفاق خوبی را تجربه کنند و خستگی کار از تنشان بیرون برود. ما زمان سختی را سر این فیلم گذراندیم و در سرما و شرایط بد این کار را ساختیم، ولی بچه‌ها همه در کنار هم ماندند. در هر صورت فیلم مسیر خودش را پیدا می‌کند، ولی باید حمایت شود.