شب شک

 تیم ملی ایران دومین بازی را با ترکیبی متفاوت نسبت به اولین بازی آغاز کرد. امیر قلعه‌نویی برای رویارویی با هنگ‌کنگ از علیرضا بیرانوند، محمدحسین کنعانی‌زادگان، سیدمجید حسینی، رامین رضاییان، میلاد محمدی، روزبه چشمی، سامان قدوس، علیرضا جهانبخش، مهدی قائدی، مهدی طارمی و شهریار مغانلو در ترکیب اصلی استفاده کرد؛ ترکیبی که نسبت به بازی با فلسطین 5تغییر داشت. صادق محرمی، شجاع خلیل‌زاده، احسان حاج‌صفی، سعید عزت‌اللهی، کریم انصاری‌فرد از ترکیب خارج شدند تا رضاییان، میلاد محمدی، مجید حسینی، روزبه چشمی و شهریار مغانلو جای آنها را بگیرند. به جز شجاع که عدم حضورش به دلیل آسیب‌دیدگی بود سایر تغییرات را می‌توان برای تغییر تاکتیک تیم و البته استراحت دادن به برخی از بازیکنان برای بازی با امارات ارزیابی کرد. در غیاب حاج‌صفی بازوبند کاپیتانی تیم ملی به علیرضا جهانبخش رسید که بر خلاف دیدار با فلسطین در این بازی چهره خوبی نداشت.

   اشتباهات فردی
ایران در 7تقابل قبلی‌اش با هنگ‌کنگ به 7پیروزی رسیده بود و با چنین اختلاف سطحی طبیعتا قرار بود این بازی هم با برتری سفیدپوشان ایران همراه باشد اما در کمال ناباوری اولین موقعیت‌های این مسابقه نصیب هنگ‌کنک می‌شد نه ایران. در دقیقه یازدهم شوت خطرناک بازیکن هنگ‌کنگ از پشت محوطه جریمه اولین موقعیت جدی بازی را به وجود آورد که بیرانوند درازکش توپ را در اختیار گرفت. یک دقیقه بعد شوت روی پای چپ اورتون کامارگو از پشت محوطه جریمه از کنار دروازه ایران رد شد. بعد از این دو صحنه، یک ارسال تندوتیز از میلاد محمدی دروازه حریف را به خطر انداخت اما در دقیقه17 باز هم این هنگ‌کنگ بود که صاحب یک موقعیت بسیار خطرناک شد. اشتباه روزبه چشمی که توپ را پشت محوطه جریمه لو داد باعث شد اورتون کامارگو صاحب موقعیتی جدی در مقابل دروازه شود اما او با وجود دریبل کردن بیرانوند، ضربه نهایی را به بدترین شکل زد و توپ از روی دروازه رد شد. در این دقایق آنچه بیش از هر نکته‌ای به‌چشم می‌خورد اشتباهات فردی بازیکنان ایران بود که شاید حریف همیشه‌بازنده را دست‌کم گرفته بودند.

   بازهم قائدی
با عبور از دقیقه بیستم کم‌کم اوضاع برای ایران بهتر شد. ابتدا شوت روزبه از بالای دروازه هنگ‌کنگ به بیرون رفت و سپس پاس رو به جلوی علیرضا جهانبخش و ارسال چیپ رامین رضاییان از جناح راست را شهریار مغانلو در شرایطی سخت با ضربه سر زد که توپ پس از برخورد به تیرک عمودی راهی اوت شد. ضربه‌ای که مغانلو به تیر دروازه زد مهم‌ترین صحنه بازی تا آن لحظه بود اما فقط 2دقیقه طول کشید تا در یک صحنه مهم‌تر دروازه هنگ‌کنگی‌ها باز شود. زننده این گل مهدی قائدی بود که انگار خیلی به‌موقع به اوج آمادگی رسیده تا فعلا موفق‌ترین مهاجم ایران در این رقابت‌ها باشد. بوشهری ریزنقش تیم‌ملی با یک بغل‌پای دقیق دروازه قرمزپوشان هنگ‌کنگ را باز کرد و دومین گلش را در این تورنمنت زد. این گل تا حدودی خیال ایرانی‌ها را راحت کرد اما چند دقیقه بعد باز هم اشتباهات فردی پیاپی و پاس‌های اشتباه سفیدپوشان در زمین خودی آغاز شد و خطرهایی را روی دروازه بیرانوند به وجود آورد. اوج این اتفاقات در دقیقه40 بود که با دفع اشتباه میلاد محمدی توپ تا آستانه ورود به دروازه ایران هم پیش رفت و در ادامه باز هم مهاجم سرخپوش ضربه مناسبی به توپ نزد. شاید اگر شب گذشته به‌جای هنگ‌کنگ تیم باکیفیت‌تری مقابل ایران قرار داشت تیم ملی را بابت اشتباهات متعددش به سختی تنبیه می‌کرد. نمایش ضعیف تیم‌ملی در نیمه دوم هم ادامه داشت و نارضایتی در رفتار امیر قلعه‌نویی هم کاملا مشهود بود. سرمربی تیم ملی در یک‌چهارم پایانی مسابقه اساسا منطقه مربیان را رها کرد و در سکوت و عصبانیت روی نیمکت نشست. او در این دقایق هدایت تیم را به دستیار خارجی‌اش سپرده بود، کاری که به‌ندرت در بازی‌های ملی و باشگاهی از او دیده بودیم. 4تعویض تیم ملی در دقایق 65 تا 75 کمی شرایط را بهتر کرد و تیم ملی توانست بازی را به زمین حریف بکشاند. اگرچه حضور ایران در زمین هنگ‌کنگ به خلق موقعیت آنچنانی ختم نمی‌شد اما لااقل خطر را از دروازه بیرانوند دور‌می‌کرد. تنها موقعیتی که در این دقایق نصیب تیم ملی شد، پاس سامان قدوس و ضربه رامین رضاییان بود که از کنار دروازه حریف عبور کرد. در نهایت مسابقه با همان یک گل به پایان رسید تا ضعیف‌ترین برد تاریخ ایران مقابل هنگ‌کنگ به ثبت برسد. در کنار نمایش نسبتا ضعیف ایران در این مسابقه، مصدومیت مجید حسینی هم نکته نگران‌کننده‌ای بود که بعد از مصدومیت شجاع در بازی اول، دومین بدشانسی تیم قلعه‌نویی در خط دفاعی محسوب می‌شود.