• چهار شنبه 12 اردیبهشت 1403
  • الأرْبِعَاء 22 شوال 1445
  • 2024 May 01
سه شنبه 26 دی 1402
کد مطلب : 215804
+
-

بازگشت هندی‌ها به دروازه ملل

در دور جدید مذاکرات ایران و هند2کشور برای توسعه بندر چابهار به توافق رسیدند

گزارش
بازگشت هندی‌ها به دروازه ملل

نبض توسعه در بندر چابهار تندتر شده و بعد از سرمایه‌گذاری 8100میلیارد تومانی بخش خصوصی در تأسیسات و تجهیزات فاز یک این بندر، حالا نوبت به توافق نهایی با هند برای توسعه بندر و تأمین تجهیزات راهبردی برای ارتقای ظرفیت تخلیه و بارگیری رسیده است. به‌گزارش همشهری، توسعه بندر اقیانوسی شهید بهشتی چابهار، یکی از کلیدهای طلایی برای باز کردن قفل ترانزیت در کریدور شمال – جنوب است که به‌واسطه هم‌راستایی آن با اهداف اقتصاد سیاسی هند، توسعه آن با مشارکت شرکت‌های هندی انجام می‌شود. بعد از اجرای فاز‌یک توسعه این بندر که چند باری با رفت‌وبرگشت هندی‌ها مواجه شد، سهم سرمایه‌گذاری داخلی در پس‌کرانه بندر افزایش پیدا کرد و حالا، این هند است که باید تصمیم بگیرد که در مقابل فعالیت‌های چین در گوادر پاکستان، قرار است میدان را خالی کند و از بازار اوراسیا و افغانستان صرف‌نظر کند یا پای‌کار مشارکت در بندر چابهار می‌ماند و اهداف تعریف شده برای دروازه ملل را عملیاتی می‌کند.

چابهار دروازه شمال برای هند
حضور هندی‌ها در بندر چابهار به قراردادی برمی‌گردد که در خرداد1395 و در جریان سفر نارندرا مؤدی، نخست‌وزیر هند به تهران و دیدار او با حسن روحانی، رئیس‌جمهوری وقت به‌صورت سه‌جانبه میان ایران، هند و افغانستان به امضا رسید. موضوع این تفاهمنامه، توسعه بندر اقیانوسی چابهار به‌عنوان مکمل کریدور تجاری و حمل‌ونقلی شمال – جنوب برای اتصال اقتصاد هر 3‌کشور موضوع این تفاهمنامه بود. بعد از جنگ روسیه و  اوکراین و اعمال تحریم‌های حمل‌ونقلی علیه روسیه از سوی غرب، بندر چابهار برای روس‌ها نیز به‌منظور دسترسی سریع، آسان، کم‌هزینه و ایمن به آب‌های گرم جذاب شد؛ اما نه منافع آن تفاهم سه‌جانبه و نه جذابیت بندر برای محموله‌های ترانزیتی روسیه، هیچ‌کدام نتوانست شتاب توسعه در بندر چابهار را به‌صورت چشمگیر افزایش دهد.

هندی‌ها خواستار قراردادهای بلندمدت
 بعد از ورود هندی‌ها به چابهار، اختلاف ایران و هند در موضوع داوری در قرارداد توسعه این بندر و اپراتوری آن، اعمال تحریم‌های آمریکا در 2019 و سقوط دولت افغانستان در 2021 همگی ادامه همکاری‌های سه‌جانبه در بندر چابهار را با موانعی مواجه کرد تا جایی که هندی‌ها انتقال محموله‌های تجاری خود به روسیه از مسیر سنتی و طولانی دریای سیاه را به مسیر چابهار ترجیح دادند و حتی محموله‌های انسان‌دوستانه و گندم اهدایی خود به افغانستان را نیز با وجود اختلافات تاریخی با پاکستان از طریق خاک این کشور ارسال کردند. البته هندی‌ها هیچ‌وقت به‌طور کامل از چابهار خارج نشدند و تفاهم جدیدی که با ایران انجام داده‌اند نیز پیرو همین حضور کمرنگ به نتیجه رسیده است. در آخرین مذاکرات، هندی‌ها خواستار قراردادهای بلندمدت برای توسعه بندر چابهار و حضور در این بندر بودند و گزارش‌های پیشین حکایت از این دارد که 2کشور در مسئله داوری نیز به توافق‌هایی برای برگزاری دادگاه‌های داوری در کشورهای بی‌طرف مثل سنگاپور و امارات دست یافته‌اند که همگی می‌تواند مشارکت‌های آتی در این بندر را تقویت کند.

توافق جدید با هند
دیروز در مذاکره مهرداد بذرپاش، وزیر راه و شهرسازی ایران و سوبرامانیام جایشانکار، وزیر امور خارجه هند که با حضور مهدی صفری، معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه کشورمان برگزار شد، ضمن گفت‌وگو درباره اقدامات انجام شده برای تجهیز بندر چابهار، توافق نهایی برای توسعه این بندر نیز صورت گرفت. بذرپاش در این دیدار، تشکیل کمیته مشترک حمل‌ونقل برای گسترش همکاری‌های ایران و هند را پیشنهاد داد و فعالیت این کمیته را موجب فعال شدن ظرفیت‌های ترانزیت و استفاده از کریدور شمال-جنوب عنوان کرد. در مقابل، جایشانکار نیز بر آمادگی هند برای سرمایه‌گذاری‌های جدید در حوزه‌های حمل‌ونقل و ترانزیت ایران تأکید کرد.

چرا چابهار مهم است؟
فرصت‌های ترانزیتی منتظر نمی‌مانند و چنانچه کریدوری به‌موازات کریدورهای مطلوب اما غیرفعال تعریف شود، کار برای بازپس‌گیری سهم بازار سخت خواهد شد. بر همین اساس است که هندی‌ها برای نباختن رقابت تاریخی خود به چین و پاکستان، باید با جدیت بیشتری در بندر چابهار وارد عمل شوند. در شرایط فعلی، چینی‌ها باوجود امکان دسترسی زمینی به بازار افغانستان و آسیای میانه، به‌شدت روی توسعه بندر گوادر پاکستان سرمایه‌گذاری کرده‌اند و راه‌اندازی کریدورهای مهمی را در خاک پاکستان و افغانستان پیگیری می‌کنند؛ اما هندی‌ها، جز از طریق بندر اقیانوسی چابهار،  مسیر دسترسی تضمینی و قابل‌اطمینانی برای رسیدن به بازار افغانستان و آسیای میانه در اختیار ندارند. از ابتدا نیز ورود هندی‌ها به بندر چابهار به‌واسطه همین اهمیت استراتژیک شکل گرفت و افغانستان نیز به‌دلیل منفعتی که از این بندر به آن می‌رسید به توافق سه‌جانبه دروازه ملل پیوست و در شرایط فعلی نیز بخش قابل‌توجهی از تجارت و ترانزیت این کشور از مسیر بندر شهید بهشتی چابهار انجام می‌شود.

 

این خبر را به اشتراک بگذارید