داوری و مسائل حوزوی جدا از هم نیستند
گفت‌وگو با محمدعلی پورمتقی که هم روحانی است، هم ورزشکار رشته‌های رزمی و هم کمک‌داور فوتبال در سطح لیگ برتر
علی‌اصغر درویش
حضور یک روحانی در جمع داوران لیگ برتر فوتبال، اتفاق جالبی است. محمدعلی پورمتقی که از رده‌های پایه به‌عنوان بازیکن در فوتبال حضور داشته حالا چند سالی است که به داوری در این رشته روی آورده و در کنار تحصیلات حوزوی خودش، قضاوت فوتبال را هم در بالاترین سطح دنبال می‌کند. پورمتقی که همین 10روز قبل یکی از کمک‌داوران بازی پرسپولیس و استقلال خوزستان بوده در گفت‌وگویی با روزنامه همشهری درباره فعالیت‌های جالبش توضیح داده است.
چطور شد که وارد حوزه فوتبال شدید؟
من از رده نونهالان در تیم‌های مقاومت و میقات وحدت قم فوتبال بازی می‌کردم و حتی تا رده نوجوانان نیز به فوتبال بازی کردن ادامه دادم و همراه تیم به مسابقات کشوری نیز اعزام می‌شدم، ولی به دلایلی فوتبال را کنار گذاشتم و وارد حوزه داوری شدم.
به چه دلیلی فوتبال را کنار گذاشتید؟
پدرم خیلی علاقه نداشت به این دلیل که باید برای بازی کردن از قم خارج می‌شدم و به تهران می‌رفتم و بحث ادامه تحصیلم نیز وجود داشت.
از فوتبال وارد حوزه داوری شدید. این مسیر از کجا شروع شد؟
3-2سال اولی که در حوزه علمیه بودم درس‌ها خیلی سخت بود و تصمیم گرفتم فوتبال را کنار بگذارم و پس از مشورت با استادان حوزه در رشته داوری فوتبال فعالیتم را ادامه دادم. در 19-18سالگی توسط آقای حسین نجاتی چهره بین‌المللی داوری، به مسابقات کشوری اعزام شدم. درحقیقت، رسیدن به این جایگاه را مدیون آقای نجاتی هستم.
غیراز داوری فوتبال در رشته‌های دیگر ورزشی فعالیت دارید؟
بله همزمان با فوتبال، رزمی هم کار می‌کردم و مربی ووشو و فول کیک بوکسینگ نیز هستم. ضمن اینکه مدیریت مدرسه فوتبال شهید ابراهیم هادی به‌عنوان نخستین مدرسه فوتبال فرهنگی تربیتی کشور را عهده‌دار هستم که شعبه اصلی آن در تهران و زیرنظر محمد انصاری بازیکن سابق تیم ملی فوتبال است.
حضور همزمان در حوزه علمیه و فوتبال؛ از نظر شما چه سنخیتی بین این دو مقوله وجود دارد؟
بحث داوری و مسائل حوزوی خیلی جدا از هم نیست و می‌توان گفت که بحث قضاوت و عدالت‌محوری با هم عجین شده‌اند.
نگاهها به یک روحانی که داور فوتبال است برای شما چگونه بوده است؟
خدا را شکر چون از ابتدا فوتبالیست حرفه‌ای و در ورزش بودم و پله‌پله در این مسیر بالا آمدم بازخوردهای خوب و مثبتی از جامعه دریافت کردم.
فرزند دارید و دوست دارید آنها هم مثل شما فوتبالیست یا داور شوند؟
2 فرزند دختر دارم. بحث ورود به ورزش حرفه‌ای داستان‌های خاص خودش را دارد ولی دوست دارم اهل ورزش باشند؛ چرا که ورزش کردن از لحاظ علمی و تجربی توصیه شده و می‌تواند در بحث اجتماعی و تحصیلی به آنها کمک کند.
نگاهها از داخل حوزه علمیه به شما چگونه است؟
اوایل ترس و واهمه داشتم که حوزه علمیه با این فعالیت ورزشی من مخالفت کند اما برخلاف تصوراتم خیلی هم استقبال شد و همین حمایت حوزه باعث شد تا فعالیت حوزوی را نیز با انگیزه بیشتری دنبال کنم.
چند سال است که در لیگ برتر هستید؟
6سال است که در لیگ برتر فعالیت می‌کنم و هفته گذشته نیز در بازی استقلال خوزستان و پرسپولیس، کمک‌داور بودم.
برای افرادی که دوست دارند فوتبالیست شوند و آرزوی بازی در لیگ برتر را دارند چه توصیه‌ای دارید؟
به آنها این پیام را می‌دهم که حضور در لیگ برتر را فقط در قاب تلویزیون نبینند چرا که هزاران آدم پشت این قاب زحمت کشیده‌اند تا یک نفر به مرحله دیده شدن برسد. از جوانان و نوجوانان کشورم می‌خواهم که چند هدف داشته باشند تا درصورت نرسیدن به یکی از اهداف، دیگری را دنبال کنند.
یکی از اتفاقات تلخی که معمولا در ورزشگاهها می‌افتد فحاشی به داورهای مسابقه است. چه صحبتی در این زمینه دارید؟
تجربه این اتفاق را داشته‌ام و می‌توان گفت که عصبانیت هواداران و بازیکنان و کادر فنی تیم‌ها تا حدی طبیعی است اما تا جایی که کار به توهین کشیده نشود.
چه پیشنهادی برای حل این مسئله دارید؟
بحث فرهنگ‌سازی باید در ورزشگاهها اتفاق بیفتد. به‌طور مثال باید برای تماشاگرانی که کارت‌های هواداری دارند دوره‌های آموزشی گذاشته شود. متأسفانه این توهین‌ها به فضای مجازی هم کشیده شده تا جایی که به قومیت‌ها هم توهین می‌شود و این به‌خاطر فقر سواد رسانه‌ای است، باید برای هواداران و حتی لیدرها دوره‌های مستمر آموزشی گذاشته شود.
در همینه زمینه :