اجازه؟! کاش شما معلم ما بودید

در خیال و رؤیا، در آن دوردست غصب‌نشدنی که تنها و رها در بی‌کرانگی گستره وسیعی ساکنیم، در آن زمان و مکان نیامده و نزیسته که هر محالی به آنی ممکن می‌شود و استبداد هر بایدی با تلنگر اشتیاقی به خشوع پیش پای‌مان زانو می‌زند، بارها زندگی دیگری را زیسته‌ایم و لذت شناخت و هم‌نشینی با آدم‌های دیگری را به‌خودمان هدیه داده‌ایم. سینما مثل خیال و رؤیا چنین امکانی به ما می‌دهد. با سینما می‌توانیم جور دیگر زیستن را به تصور درآوریم و فرصت‌ها و موقعیت‌هایی را که در زندگی واقعی از ما دریغ شده تجربه کنیم و آدم‌هایی را بشناسیم و آرزو کنیم  که ای‌کاش در زندگی واقعی با آنها آشنا می‌شدیم. برخی از معلمان سینمایی از آن دسته آدم‌هایی هستند که ایمان و انگیزه‌شان را در بهتر‌کردن زندگی شاگردان‌شان ستوده‌ایم و به همدلی و مدارایی که در درک و فهم آنها از خود نشان داده‌اند غبطه خورده‌ایم. شاید رابطه معلمی و شاگردی موضوع اصلی جشنواره فیلم رشد نباشد، با این حال واقعیت این است که آموزش و تربیت، فرایندی دوسویه میان معلم/ آموزشگر و شاگرد/ فراگیر است و تحت‌تأثیر عواطف و احساسات حساس انسانی  است که در شکل‌دادن به شخصیت هم شاگرد و هم حتی معلم نقش بسزایی دارد. در ادامه، تعدادی از بهترین فیلم‌هایی را معرفی کرده‌ایم که چهره‌ای همدل و فراموشی‌نشدنی از معلمانی به تصویر کشیده‌اند که هر کس در هر سن و سالی و در هر جای دنیا آرزوی داشتن‌شان را دارد.