مصور
قاب شاهد
هر روز عصر درست همین جایی که الان عکست به دیوار قاب شده می‌نشستی. با شوقی کودکانه هر چند لحظه یک‌بار به دور و بر سرک می‌کشیدی تا بچه‌ها از راه برسند و با آنها سرگرم بازی شوی. از آن روزها زمان زیادی گذشته و جای پایت گل‌های وحشی روییده. قاب عکست بماند روی همین دیوار تا مردم و شهر و آسمان یادشان بماند که تو وطن را به جوانی‌ات ترجیح دادی شهید عزیز...
