راز آه دل لوطی‌ها در هیئت اباعبدالله

محرم و صفر که می‌شد انگار از دنیا و متعلقاتش دست می‌کشیدند. آنها را می‌دیدی که اگرچه رخت و لباس‌شان با ظاهر معمول هیئتی‌ها فرق دارد اما پیش از دیگران پای کار آمده‌اند تا چراغ هیئت عزاداری اباعبدالله‌الحسین(ع) روشن بماند. لوطی‌ها در تهران قدیم پای ثابت برپایی تکایا و دسته‌های عزاداری بودند و سهم بسزایی در سیاهپوش‌کردن محله‌ها و علم‌کشی داشتند. در همین هیئت‌های عزاداری و روضه‌ها بود که دل‌شان می‌شکست و مسیر زندگی‌شان تغییر می‌کرد. در تهران قدیم هیئت‌ها و جلسات روضه‌ بسیاری به پاتوق لوطی‌ها تبدیل شده بود و گاهی بانی برخی از هیئت‌ها و دسته‌های عزاداری هم لوطی‌هایی بودند که پیش‌تر توبه کرده و با راه‌اندازی هیئت بستر توبه دیگران را هم فراهم می‌کردند. در گذشته، مسجد مظفری در محله باغ‌فردوس مولوی حیاطی وسیع داشت که دهه اول محرم محل برگزاری هیئت حسین رمضان‌یخی بود. روزهای تاسوعا و عاشورا با حضور طیب حاج‌رضایی دسته‌ای از مسجد راهی خیابان می‌شد که بیشتر سینه‌زنان آن از جرگه لوطی‌ها بودند؛ برخی از این لوطی‌ها پای مراسم سخنرانی مرحوم سیدابوالقاسم شجاعی، از وعاظ مشهور پایتخت، توبه کردند. هیئت ابا‌الفضلی‌های باغ فردوس که به هفت‌برادران یا هفت‌کچلون، از لوطی‌های معروف تهران، تعلق داشت هم یکی دیگر از پاتوق‌های لوطی‌ها بود؛ هیئتی که هنوز پابرجاست و سه‌شنبه‌ها در حوالی مسجد مظفری برگزار می‌شود. در یکی از جلسات عزاداری این هیئت بود که مسیر زندگی لوطی‌های بسیاری چون محمود صدیه‌ای که اکنون کلیددار مسجد مظفری است تغییر کرد.
هیئت عاشقان حسینی متعلق به احمد جاوید که خود از جرگه لوطی‌ها بود و پس از توبه در مسجد مظفری محله باغ‌فردوس مولوی این هیئت را راه‌اندازی کرد، یکی دیگر از پاتوق‌های لوطی‌ها و محل تحول برخی از آنها به شمار می‌رفت. هیئت جواد خان‌بابا در محله قدیم بی‌سیم در حوالی میدان خراسان کنونی نیز یکی دیگر از آن پاتوق‌های تغییر و تحول لوطی‌ها بود. جواد خان‌بابا از همراهان طیب بود که پس از تحول، هیئت‌دار شد و هنوز هیئتش در محدوده میدان خراسان پابرجاست.
اگر از هیئت محبان‌الزهرا(س) که توسط مصطفی پادگان، راه‌اندازی و به یکی از پاتوق‌های لوطی‌های اهل هیئت تبدیل شد بگذریم، اشاره به زیارت شاه‌عبدالعظیم حسنی ضروری است. برخی از لوطی‌ها نیز ارادت خاصی به زیارت شاه‌عبدالعظیم داشتند. محمود صدیه، از لوطی‌های قدیم تهران، می‌گوید: «آستان شاه‌عبدالعظیم حسنی هم پاتوق برخی از لوطی‌ها برای زیارت بود. مانند حسین رمضان‌یخی که چنان شیفته زیارت شاه‌عبدالعظیم بود که حتی در دوران حبس از زندان مرخصی می‌گرفت تا آخر هفته به زیارت شاه‌عبدالعظیم برود.»