روایت ایرانی میتواند مخاطب جهانی داشته باشد
رحمان سیفی آزاد، تهیهکننده سینما و تلویزیون از ظرفیت سریالهای نمایش خانگی میگوید
این روزها بازار صادر کردن سریالهای نمایش خانگی به دیگر کشورها گرم شده است. تهیهکننده «روز ششم» میگوید: «شروع پخش سریالهای ایرانی در دیگر کشورها یک ظرفیت بزرگ است که سازندگان میتوانند علاوه بر درآمدزایی، المانهای فرهنگی و توریستی کشور را صادر کنند، و البته موقعیتی برای مدیران است که در سیاست و اقتصاد از این ظرفیت بالقوه بهرهمند شوند.» رحمان سیفیآزاد، تهیهکننده سینما و تلویزیون به همشهری میگوید: «سریالسازی در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی در این سالها با چالشهای زیادی روبهرو بوده و فراز و نشیب زیادی را پشت سر گذاشته و البته همچنان با آن روبهروست. خوشبختانه آثاری که کیفیت لازم و جنس موضوعات جهان یا منطقهشمول دارند، باعث شده که بینندگان خود را در کشورهای مختلف بهدست بیاورند.» تهیهکننده فیلم «ماجان» در ادامه میگوید: «در حوزه کشورهای مسلمان، سریالهای نمایش خانگی که قصههای جذاب با پرداخت درست و حرفهای و رعایت استانداردهای کارگردانی و بازیگری و...دارند، توانستهاند مشتریهای خود را جلب کنند. این اتفاق پای ایران را در حوزه سریالسازی در عرصه رقابتهای جهانی باز کرده است.» تهیهکننده «پریا» یادآور میشود: «ایجاد انگیزه برای گروههای سازنده میتواند مهمترین حسن باشد. همچنین باعث میشود سازندگان سریالها برای درآمدزایی و گستردگی مخاطبان در انجام کارها و تولید سریالها دقت بیشتری داشته باشند و به تلویزیون و شبکه نمایش خانگی محدود نشوند. داشتن بازار جهانی باعث میشود با قوت بیشتری در تولید و هزینه فکر کرد. همچنین وسواس بیشتری در تولید فیلمنامه و اثر داشته باشیم. »
مقاصد فرهنگی و درآمدزایی
سیفیآزاد همچنین ادامه میدهد: «اتفاقی که هنوز گسترده نشده، اما طلیعهاش بهوجود آمده را نمیتوان نادیده گرفت؛ آثاری از پلتفرمها توانستهاند نمایش خود را در دیگر کشورها داشته باشند و به بازار کشورهای جهانی دست پیدا کنند. این درآمدزایی علاوه بر منافع اقتصادی برای گروه سازنده باعث صدور المانها و فرهنگ ایرانی به منطقه و جهان میشود. یکی از اهدافی که سریالسازی در همهجا دارد علاوه بر سرگرمسازی در کشورهایی چون ترکیه، هند و کره این است که مقاصد فرهنگی و توریستی در پس آن نهفته است. افراد با دیدن سریالها به فرهنگ و جذابیتهای محیطی و توریستی علاقهمند میشوند و باعث میشود تبادلات فرهنگی شکل بگیرد. کشور ما فرهنگ غنی و پشتوانه فرهنگی دارد و در عرصه مسائل اخلاقی و انسانی موارد زیادی برای عرضه دارد که متأسفانه محدود ارائه شده و محجور بوده اما برای جامعه جهانی میتواند جذاب باشد.»
مدیران از موقعیت امروز استفاده کنند
تهیهکننده «من مادر هستم» به حوزه مدیریتی در این زمینه اشاره میکند: «در حوزه مدیریتی دوستان باید این موضوع را یک فرصت بدانند و به آن بپردازند. اتفاق خوب این است که بینندگان دیگر کشورها، داستانهای ما برایشان جذاب بوده و قراردادهای فرهنگی پذیرفته شده است. باید نوع روابط و رفتارهای اجتماعی برایشان جذاب باشد. همه دستاندرکاران و سیاستگذاران باید فرصت را غنیمت بشمارند و آن را رونق بدهند تا با انجام کارهای کارشناسی بتوانند نقاط قوت بالقوه را شناسایی کرده و به فعل تبدیل کنند تا گسترش پیدا کند. این فرصتی برای عرضه وجه فرهنگی کشور به جهان است که به لحاظ سیاسی و اقتصادی هم برای کشورمان مفید است؛ سالها یک سفیر و کاردار فرهنگی باید تلاش کند تا با ایجاد برنامههای فرهنگی بتواند یک گوشه از ایران را معرفی کند، اما یکسریال که ارزش مادی هم دارد میتواند معرفی خوب، دقیق و اثرگذاری از فرهنگ ایران امروز داشته باشد.»