درس ایثار در کلاس پایداری

الناز عباسیان-دبیر پایداری

چه زیبا رقم زدی سرنوشت‌ات را بی‌آنکه درسی پس داده باشی در کلاس زندگی! شهد شهادت نوش‌جانت که بی‌هراس از پای نیمکت‌های چوبی برخاستی و به‌سوی مکتب‌خانه دیگری شتافتی تا تکلیف شبت را در شبیخون‌های جبهه بنویسی. راستی بگو ببینم وقتی کارنامه ثلث آخرت را به امام‌زمانت نشان دادی، چه حالی داشتی؟
چه حالی داشتی وقتی شاگرد اول مدرسه ایثار شدی؟! اما چقدر زود بود رفتنت به جبهه و چقدر بزرگ بود برای قامت نحیف تو لباس رزمندگی! کاش مجال می‌دادی مادر و خواهرت یک دل سیر تو را ببینند و بعد از کنارشان بروی اما نگران نباش. افتخاری که تو بر قلب آنها نهادی بهترین یادگاری است که از تو دارند و به آن می‌بالند. از دست‌دادن فرزند، غم بزرگی است که انسان‌ها آرزو می‌کنند هیچ‌گاه چنین مصیبتی به آنها وارد نشود، اما خانواده‌های شهدا، این مصیبت را در زمان جنگ به جان خریدند تا با تقدیم فرزندان خود در راه خدا، نشان دهند که دفاع از کشور چه اهمیتی برای آنها دارد. اینگونه است که وقتی پای صحبت خانواده شهدا می‌نشینیم، شکیبایی و شکرگزاری آنها از خداوند را می‌بینیم که توفیق شهادت به فرزندان آنها داده و به ایثارگری فرزندان خود افتخار می‌کنند. الحق که خداوند متعال هم به آنها صبر جزیلی داده است.
و حالا برماست که امروز، فردا و در هر زمانی که قادر به درک اهمیت استقلال، آزادی، امنیت و پیشرفت‌های شگرف علمی همچون هسته‌ای، فضایی، نانو، سلول‌های بنیادی می‌شویم، قدردان خون شهدا و به‌ویژه شهدای نوجوان این مرزم و بوم باشیم. باید این قهرمانان ملی و دینی را همواره به یاد داشت و به‌خاطر خود و آیندگان بسپاریم. این شهدا با وجود سن کم‌شان به مقابله و مبارزه پرداختند؛ نوجوانان و جوانانی که چون حقیقت انقلاب اسلامی را درک کرده بودند فریب حیله‌های دشمن را نمی‌خوردند؛ فریبی که این روزها در قامت جنگ ترکیبی ظاهر شده و اگر به درستی برای همین نوجوانان و جوانان که به دهه هشتادی و نودی شهرت یافته‌اند، تعریف شود، آنها نیز مانند نوجوانان و جوانان دهه‌های۵۰ و 60جان بر کف از انقلاب دفاع می‌کنند.
مناسبت 8 آبان و سالروز شهادت محمدحسین فهمیده و روز نوجوان و بسیج دانش‌آموزی، هر چند کوتاه اما گزیده از زبان خانواده‌های شهدای دانش‌آموز که از پشت نیمکت‌های مدارس به درون سنگرهای سرخ شتافتند خاطراتی را مرور کرده‌ایم؛ باشد که الگوی ارزشمندی برای ما و به‌ویژه نوجوانان ما باشد.