بمب و گلوله این کودک را نمی‌کشد
تصویر یک کودک است؛ پابرهنه، با لباسی وصله پینه که طرح‌های شبکه‌ای روی آن به طرح لباس زندانیان بی‌شباهت نیست. دست‌های کوچکش را از پشت به هم قفل کرده و مغموم، مصمم و با دقت به پیش‌رویش چشم دوخته است. تصاویری که مقابل چشم‌های معصوم و هراسان او قرار گرفته‌اند، تلخ هستند: مادری به زنجیر کشیده شده که در تاریکی بیابان برای پیدا کردن راه نجات به زمین چنگ می‌زند، کبوتر نماد مقاومت و آزادگی که بال و پرش شکسته و غمگین است، در سوگ مقاومت و آزادگی اشک می‌ریزد. این کودک، حوادث تلخ دیگری را که هر روز و هر ساعت برای مردم کشورش اتفاق می‌افتد با دقت می‌بیند؛ اما بدون خستگی ایستاده است. او حنظله است و با قلم هنرمندانه‌ی «ناجی العلی»، کاریکاتوریست فلسطینی به‌وجود آمده است. ناجی العلی به یاد کودکان وطنش که با بمب و گلوله یکی یکی پرپر می‌شدند و مظلوم و بی‌پناه به آغوش خاک می‌روند، قلم به‌دست گرفته و حنظله را خلق کرده بود. حنظله یک کودک 10ساله است که در اردوگاه آوارگان فلسطینی زندگی می‌کند. درست مثل ناجی العلی که در 10سالگی وطن عزیزش را ترک کرد و آواره شد. این کاریکاتوریست گفته بود: «اگر انگشتان دستانم را قطع کنند، با انگشتان پاهایم طراحی خواهم کرد. در این زمان احساس کردم کاریکاتور بهترین وسیله برای بیان نظراتم است. کاریکاتور تنها یک اعلامیه نیست، بلکه وظیفه دارد تشویق کند و بشارت بدهد. بشارت بدهد از آینده و آرزوها را بیان کند. تنها خط قرمز در برابر طراحی من، تسلیم در برابر اسرائیل بوده و «حنظله» نماد تلخی‌های آغاز راه است.»
این هنرمند درباره حنظله گفته بود: «من در کاراکتر حنظله، بچگی‌های خودم را نشان داده‌ام. او همان سنی را دارد که من وقتی فلسطین را ترک کردم، داشتم و همان حسی را که من داشتم، او هم دارد. تنها خط قرمز در طراحی‌های من، تسلیم در برابر اسرائیل بوده و «حنظله» نماد تلخی‌های آغاز این راه است.»
این کاریکاتوریست به‌خاطر طرح‌هایش بارها مورد تهدید قرار گرفت و سرانجام در سال1987وقتی به دفتر روزنامه‌ی «القبس» در لندن می‌رفت، ترور شد و به اغما رفت. خالق «حنظله» 38روز بعد، از دنیا رفت و حنظله را به‌عنوان نماد کودکی که هیچ بمب و گلوله‌ای نمی‌تواند او را از بین ببرد، باقی گذاشت.
ناجی العلی کشته شد، اما هیچ‌کس نمی‌تواند حنظله، این کودک 10ساله‌ی فلسطینی را بکشد. او تبدیل به نماد کودکان فلسطینی شده است.
