درس ژوزه به ژنرال

در یکی از مسابقات هفته هفتم لیگ برتر، سپاهان یک پیروزی قاطع و چشمگیر به دست آورد و موفق شد در اصفهان نفت آبادان را با نتیجه 4بر یک شکست بدهد. این اتفاق در شرایطی رخ داد که سپاهان هفته گذشته با شوک برگزار نشدن بازی با الاتحاد در لیگ قهرمانان آسیا مواجه شد. پیش از آن هم طلایی‌‎پوشان شوک  منفی دیگری را تجربه  کردند که مربوط می‌شد به  کسر  4 امتیاز از  این تیم به‌دلیل عدم رعایت سقف بودجه. اتفاقا  نکته مورد بحث همین‌جاست؛ آنجا که ژوزه مورایس، سرمربی سپاهان با وجود کم شدن 4امتیاز از تیمش خیلی به این موضوع نپرداخت و سعی نکرد از آن بهانه‌ای برای توجیه ناکامی‌های احتمالی بعدی بسازد.
مورایس دنبال این است که در زمین نتیجه بگیرد، نه آنکه با مصاحبه کردن دنبال اثرگذاری روی افکار عمومی باشد. از قضا در نشست خبری بعد از بازی با نفت آبادان هم سرمربی سپاهان به خبرنگاران گفت اهل غر زدن نیست. او که در مورد مصدومیت شهریار مغانلو حرف می‌زد، تأکید کرد: «نمی‌توان روی بازیکنان مصدوم حساب کرد و من هم اهل غر زدن نیستم. مغانلو مصدوم بود و امیدوارم سریع‌تر برگردد اما احتمالا به‌مدت چند هفته او را در اختیار نخواهیم داشت.»
مورایس همین استراتژی را در مورد کسر 4امتیاز هم دارد و تمرکز خودش و تیمش را به سایر امتیازات معطوف کرده است. این درست نقطه عکس رویکردی است که امیر قلعه‌نویی، سرمربی وقت گل‌گهر سیرجان 2فصل پیش بعد از کسر 7امتیاز از این تیم در پیش گرفت. امیر کلا همه‌‌چیز را ول کرد و تمام طول فصل در مورد آن 7امتیاز حرف زد؛ آنقدر گفت و گفت که تیمش آسان‌ترین امتیازات را هم از دست داد و آخر فصل به جایی نرسید. اگر به کسی بر نمی‌خورد، باید بگوییم این فرق یک مربی حرفه‌ای خارجی با یک مربی بومی است.