ویدئوی منتشرشده از اعتراض ورزشکار پرورش‌اندام به داورها، سروصدای بسیار زیادی در فضای مجازی راه انداخت و فدراسیون هم بلافاصله حکم محرومیت 2ساله رضا بیرانوند را صادر کرد.
در این ماجرا، حتی پای اهانت به شهدا هم وسط آمد اما واکنش خود این ورزشکار به این اتهام چه بود؟ آیا او با نیت قبلی چنین کاری را انجام داد یا در شرایط‌پیش‌آمده و بدون آنکه نیت خاص و از پیش تعیین‌شده‌ای داشته باشد، مبادرت به این کار کرد؟
یک اعتراض تند
بیرانوند در مراسم انتخاب بهترین‌های پرورش‌اندام، به‌شدت از رأی داورها ناراضی و مدعی بود که در مورد او ناداوری شده است. معمولا چنین اعتراض‌هایی، پای ثابت این مراسم هستند اما این بار خشم کنترل‌نشده بیرانوند و لگد او به تابلوهای کنار سن، حاشیه‌ساز شد؛ چرا‌که تصاویری از شهدا روی این تابلوها قرار گرفته بود. بیرانوند بلافاصله پس از آنکه متوجه ماجرا شد، عذرخواهی کرد و تأکید داشت که اصلا نمی‌دانسته روی این تابلوها، عکس شهدا را قرار داده بودند. او به این موضوع اشاره کرد که خودش از خانواده شهداست و اگر می‌دانست چنین تصاویری روی تابلوها قرار گرفته است، هرگز آن کار را انجام نمی‌داد. به هرحال همه‌‌چیز به یک عصبانیت لحظه‌ای برمی‌گشت و بزرگ‌تر کردن ماجرا توجیه آنچنانی نداشت. حالا که خود ورزشکار به اشتباهش اعتراف کرده، شاید بهتر باشد کمی منطقی‌تر با این قضیه برخورد شود و ورزشکار با محرومیتی عجیب از دوران حرفه‌ای‌اش دور نشود.
جای آن عکس‌ها بالاتر از اینجاست
محال است یک مسابقه پرورش‌اندام در ایران برگزار شود و جنجال‌های بزرگی در اطراف آن شکل نگیرد. اخیرا هم باب شده که این مراسم به هتل‌های مجلل می‌روند و به‌شدت پرزرق و برق برگزار می‌شوند. به هرحال، این ورزش هم طرفداران خاص خودش را دارد اما نسبت چندانی بین دکورهای این رشته و تصاویر شهدای 8سال دفاع‌مقدس وجود ندارد. یک ورزشکار، اشتباه بزرگی انجام داده است و اگر هم قرار است مجازات شود بهتر است مرتبط با بهم ریختن نظم و واکنش هیجان‌زده به تصمیم داوران باشد، نه توهین به شهدا. وقتی یک نفر اصرار دارد در سمت درست تاریخ بایستد حق نیست او را به سمت جبهه باطل تشویق کنیم.
نمایش اشتباهی!
در همینه زمینه :
