والیبالیست‌ها زیر ذره‌بین کارشناسان

نیلوفر حامدی 
والیبال ایران تنها یک هفته تا پایان رقابت‌های لیگ ملت‌های والیبال فاصله دارد. اگرچه پیش از هفته میزبانی و با لحاظ کردن سه پیروزی در بازی‌های تهران بازهم شاگردان کولاکوویچ قادر به صعود به مرحله بعد نخواهند‌ بود اما این رقابت‌ها برای ایران دستاوردهای زیادی داشت. دستا‌وردهایی که مهم‌ترینش، میدان دیدن جوانان والیبال ایران و فرصتی برای نمایش توانایی‌های آنها بود. چهره‌های جوانی که البته با حمایت بزرگان تیم به خوبی از یک آزمون بزرگ بیرون آمدند تا دو ماه آینده که از میدانی بزرگ یعنی مسابقات قهرمانی جهان ،جزو اصلی‌ترین امیدهای والیبال ایران برای درخشش در آن رقابت‌ها باشند. در این گزارش ضمن بررسی عملکرد تیم ملی و شخص ایگور کولاکوویچ سرمربی مونته نگرویی تیم، سراغ چند کارشناس رفتیم و از نگاه  آنها خوب و بد بازیکنان تیم ملی را بررسی کرده و به آن‌ها نمره دادیم.
    شروع کم‌فروغ با شکست غیرقابل پیش‌بینی 
تیم ملی والیبال ایران تا هفته چهارم در هرهفته یک پیروزی کسب کرد تا از هیچ کشوری دست‌خالی برنگردد. اما نکته مهم‌تر از کسب پیروزی روند رو به رشد بازیکنان و برگشت به روزهای اوج والیبال ایران بود. در 2سال اخیر به‌جز مسابقات قهرمانان قاره‌ها که سال گذشته برگزار شده ‌بود و تیم ملی به رتبه سوم دست پیدا کرده‌ بود، در سایر بازی‌ها جنگندگی‌های همیشگی را در تیم نمی‌دیدیم. موضوعی که باعث نقد فراوان نسبت به تیم ملی بازیکنان و کادر فنی شده ‌بود. در هفته نخستین لیگ ملت‌های والیبال هم این روند وجود داشت. شکست مقابل ژاپن، سیل نقدها را بیشتر کرد و یکی از اصلی‌ترین نقاط پیکان حملات متوجه ایگور کولاکوویچ بود. منتقدان می‌گفتند او هم، همچون سایر صرب‌ها دیر تعویض می‌کند و دیر تایم می‌گیرد. همچنین نسبت به استفاده کمرنگ از جوانان هم منتقد بودند.
    جوانان باانگیزه وارد می‌شوند 
 از هفته دوم اما کم کم اوضاع تغییر کرد. حضور بیشتر جوانان در تیم و برگشت روحیه جنگندگی همان چیزی بود که تیم ملی به آن نیاز داشت. اگرچه در هفته دوم هم تنها یک پیروزی مقابل آرژانتین نصیب بازیکنان شد اما باخت مقابل ایتالیا و کانادا هم به واسطه اینکه با جنگندگی بازیکنان رخ داد باعث انتقادات کمتری شد. شاگردان کولاکوویچ اما هفته سوم را توفانی شروع کردند. پیروزی مقابل چین آن‌هم با اقتدار روحیه از دست رفته را به یاران معروف بازگرداند. همچنین گرفتن یک امتیاز از برزیل و درخشش جوانانی همچون توخته، شریفی و کاظمی شرایط تیم را تغییر داد. نتیجه‌ای که باعث شد یک ست هم از روسیه بگیریم. این روند در هفته چهارم هم ادامه داشت. مسابقات این هفته با پیروزی مقابل لهستان بدون باخت در جدول آغاز شد. تیم ملی در دومین بازی مقابل صربستان هم عالی کار کرد و تا ست پنجم پیش رفت و شاید اگر مصدومیت شریفی نبود، شاگردان کولاکوویچ در این بازی هم به پیروزی می‌رسیدند. سومین بازی اما به خاطر کم‌تعداد بودن بازیکنان و افزایش مصدومیت‌ها با شکست ایران مقابل آمریکا در سه ست پیاپی به پایان رسید.