لطفاً ما را حذف کنید!

جای خالی استقلال در جذاب‌ترین و پرستاره‌ترین دوره تاریخ لیگ قهرمانان آسیا به‌شدت احساس خواهد شد. آبی‌ها می‌توانستند به کمک طرفدارانشان، فضای هیجان‌انگیزی را در آسیا تجربه کنند اما این اتفاق رخ نداد. قبلا تنها دلیل حذف استقلال از آسیا به ماجرای قرارداد استراماچونی مربوط می‌شد اما بررسی عواملی که در نهایت منجر به عدم‌صدور مجوز حرفه‌ای برای استقلال شد، یک سؤال بزرگ را به ذهن متبادر می‌کند؛ آیا اصلا اراده‌ای از سوی باشگاه استقلال برای حضور در رقابت‌های این فصل لیگ قهرمانان آسیا وجود داشت؟

   استراماچونی یا آماتور بودن؟
اگر کمی به عقب برویم، به روزهایی برخورد می‌کنیم که باشگاه استقلال سخت در تلاش بود تا بدهی استراماچونی را پرداخت کند؛ روزهایی که علی فتح‌الله‌زاده، مدیرعامل وقت باشگاه هر روز در این مورد هشدار می‌داد و وزیر وقت ورزش و جوانان هم هر روز تأکید می‌کرد که استقلال از آسیا حذف نشده و نخواهد شد! حالا فرض کنیم که فتح‌الله‌زاده می‌توانست رقم بدهی استراماچونی را فراهم و بدهی او را در زمان مناسب پرداخت کند، آیا در این صورت، استقلال مشکلی برای حضور در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا نداشت؟ این فرض کاملا غلط است؛ چرا‌که به‌نظر می‌رسد استقلال حتی درصورت پرداخت بدهی استراماچونی، باز هم به دلایل بسیار متعدد، فرصت حضور در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا را از دست می‌داد؛ اتفاقی که یک شاهکار مدیریتی تمام‌عیار بود و 2مدیرعامل استقلال که فصل گذشته مستقیما در این مسئله دست داشتند، حالا باید در مورد آن به طرفداران باشگاه پاسخ بدهند.

   اصلاً می‌خواستید آسیایی شوید؟
آیا در استقلال، اراده‌ای برای آسیایی‌شدن وجود داشت؟ اگر اینطور بود چرا باشگاه ساده‌ترین مقدمات را برای این حضور فراهم نکرده بود؟ برای مثال، گفته می‌شد که باشگاه باید مدارکی را از شرایط ورزشگاه آزادی ‌برای ای‌اف‌سی ارسال می‌کرد، تصاویری از ایمن‌بودن استادیوم آزادی، سیستم زهکشی آب در ورزشگاه و همچنین راه‌های تخلیه استادیوم اما هیچ‌یک از این تصاویر اصلا در سایت‌هایی که باید بارگذاری می‌شد، بارگذاری نشده بود. از آن عجیب‌تر اینکه حتی حکم مدیرعاملی علی فتح‌الله‌زاده نیز از سوی باشگاه در این سایت‌ها آپلود نشد. حتی ارسال مدارک پزشکی پزشک استقلال نیز به‌درستی انجام نشد. باشگاهی که حتی این کارهای ساده را هم انجام نداده بود، چطور امیدوار بود شانس حضور در رقابت‌های این فصل لیگ قهرمانان آسیا را به‌دست بیاورد؟ در حقیقت هر آنچه باید از سوی یک باشگاه حرفه‌ای به‌عنوان یک موضوع بدیهی درنظر گرفته شود، از سوی استقلال انجام نشده و باشگاه عملا خودش به استقبال حذف از رقابت‌های لیگ قهرمانان رفته بود.

   وعده‌های بی‌سرانجام
مدیران سابق استقلال مدام به طرفدارانشان وعده می‌دادند که همه مشکلات حل خواهد شد و هیچ مسئله‌ای باشگاه را تهدید نمی‌کند. سرانجام این وعده‌ها اما این بود که استقلال حتی بدون داستان استراماچونی نیز، شانسی برای دریافت مجوز حرفه‌ای نداشت؛ چرا‌که ظاهرا مدیران وقت این تیم اصلا نمی‌دانستند که چه مدارکی را باید به کنفدراسیون فوتبال آسیا ارائه بدهند و به‌سادگی از کنار این موضوع عبور کردند. حالا چه تضمینی وجود دارد که وعده‌های مدیران فعلی تیم به حقیقت تبدیل شود؟ آنها مدام تأکید دارند که مشکل لیست حل خواهد شد و استقلال می‌تواند قراردادهایش را ثبت کند. با وجود این، همین حالا منتظر محمد به باشگاه مس رفسنجان قرض داده شده و این فصل دور از استقلال خواهد بود؛ سرنوشتی که شاید در انتظار چند بازیکن جوان دیگر نیز در استقلال باشد. هوادار تیم وقتی سرانجام وعده‌های پیشین را می‌بیند، کاملا حق دارد که به وعده‌های جدید هم اعتمادی نداشته باشد.

   هیچ‌کس «حساس» نیست!
جالب اینکه هواداران فوتبال ایران به‌طور کلی روی این مسائل حساسیتی به خرج نمی‌دهند. برای هوادار ظاهرا فقط خرید بازیکن مهم است و مدیری که توانسته باشد چند بازیکن بخرد، مدیر توانمندی به شمار می‌رود؛ حتی اگر ساده‌ترین اصول مدیریتی را رعایت نکند. حقیقت آن است که استقلال حتی اگر امروز یک باشگاه پرستاره بود، در زمینه مدیریتی نمره مردود می‌گرفت؛ چرا‌که کارهای ساده‌ای مثل آپلود مدارک برای ای‌اف‌سی هم از سوی این باشگاه به تعویق انداخته می‌شوند و در نهایت هم انجام نمی‌گیرند. با این مشکلات عجیب، معلوم نیست استقلال دوباره چه زمانی می‌تواند به لیگ قهرمانان آسیا برگردد. فعلا این باشگاه اصلا واجد شرایط دریافت مجوز حرفه‌ای به‌نظر نمی‌رسد.