آتشی که با یاری مردم خاموش شد

زهرا رفیعی-روزنامه‌نگار

6روز تلاش شبانه‌روزی در مریوان بالاخره به نتیجه رسید و ساعت 12نیمه‌شب گذشته  بخش عمده ای از آتشی که بی‌وقفه بلوط‌ها و پوشش سطحی را می‌بلعید و جلو می‌رفت، خاموش شد.6 روز تمام از زمین و آسمان آتش می‌بارید. آتشی که زمین‌خواران برپا کرده بودند، با کمک‌های مردمی و نیروهای هلال‌احمر، منابع طبیعی، آتش‌نشانی، نیروهای نظامی و تشکل‌های محیط‌زیستی کردستان و استان‌های همجوار خاموش شد.

درخواست کمکی که بی‌جواب نماند
جمال قادری، مسئول کمیته پیشگیری از بحران انجمن سبز چیا در مریوان: از روز پنج‌شنبه که گزارش آتش‌سوزی در روستای «دره‌وران» به انجمن رسید، صد‌ها نفر از اعضا راهی منطقه شدند و به جرأت می‌توانم بگویم که آنها طی این مدت کمتر از یک‌ساعت در شبانه‌روز خوابیده‌اند. آنها از دل و جان مایه گذاشتند و خوشبختانه آتش در ساعت 12شب دوشنبه خاموش شد. هم‌اکنون آنها برای ایجاد آتش‌بر در منطقه هستند. بنا به تجربیات سال‌های قبل می‌دانستیم که منطقه صعب‌العبور و با شیب تند است. در ساعات اولیه، تلاش‌ها نزدیک به نتیجه رسیدن بود که وزش باد شدید باعث شد آتش دوباره با شدت بیشتری شعله‌ور شود. اینجا بود که فراخوان دادیم که هر کسی از هر جای کشور که برایش مقدور است بیابد و کمک کند. خوشبختانه بیش از 5هزار نفر داوطلب مردمی از شهرستان‌های همجوار مثل پاوه، دالاهو، کامیاران، سنندج، بانه، سقز، بوکان، مهاباد و همچنین استان‌های همجوار مثل همدان، کرمانشاه، آذربایجان‌غربی به کمک آمدند. متأسفانه هنوز مناطقی از کردستان درگیر میدان‌های مین از زمان جنگ تحمیلی است و پاکسازی نشده است ولی با هماهنگی ستاد مدیریت بحران کردستان نیروهای هوانیروز به کمک آمدند و با اعزام هلی‌کوپتر به این مناطق اقدام به خاموش کردن آتش منطقه کردند. خوشبختانه شبکه بهداشت منطقه هم با راه‌اندازی بیمارستان صحرایی، مصدومان آتش‌سوزی را به‌موقع درمان کردند.

برای محیط‌زیست، جانم را هم می‌دهم
کاوه دستان، عضو انجمن سبز چیا: روزی که خبر آوردند زاگرس دارد می‌سوزد، بی‌معطلی راهی منطقه شدیم. به‌خاطر خون شهدای محیط‌زیست، فرزندان و نوه‌هایم تا آخرین قطره خونم برای حفاظت از جنگل‌های زاگرس می‌ایستم. ایمان دارم درخت و حیوان زبان‌بسته‌ای که از آتش نجات پیدا کند با من حرف می‌زند. حس بی‌نظیری است که ببینید می‌توانید محیط‌زیست را نجات دهید.آتش در منطقه صعب‌العبور رفتار وحشیانه‌تری دارد. ناگهان می‌بینید که یک تکه زغال از تنه یک درخت جدا می‌شود و سرپایینی را تا صدها متر ناگهان به آتش می‌کشد. در کنار رفیق‌هایم از مریوان، سقز، جوانرود و حتی ارومیه و تبریز و با امیدی که به هم می‌دادیم کیلومترها از کوهستان را پیاده طی کردیم و به آتش رسیدیم و تا خاموش شدنش در منطقه ماندیم. دود غلیط و هرم گرما امان از ما بریده بود و فقط با حمایت همراهان‌مان دوباره از نو شروع می‌کردیم. بعد از 60ساعت بی‌خوابی تازه به خانه برگشته‌ام. از همین‌جا دست دوستانم را که از استان‌های دیگر به کمک مریوان آمده بودند می‌بوسم؛ پیرمرد 60ساله‌ای که از ارومیه آمده بود و روی زغال‌ها آب و خاک می‌ریخت.

دستور قضایی
حجت‌الاسلام سید‌حسین حسینی، رئیس‌کل دادگستری استان کردستان: پس از وقوع حادثه تلخ آتش‌سوزی جنگل‌های مریوان، از باب صیانت از حقوق عامه و حفظ بیت‌المال و انفال دستورات ویژه‌ای در راستای تشکیل پرونده، تکمیل روند تحقیقات و شناسایی مقصر یا مقصرین احتمالی با قید فوریت به دادستان مرکز استان، معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری استان و بازرس کل استان صادرشده است. علت دقیق این حادثه از جهت عمدی یا غیرعمدی بودن آن باید به‌صورت دقیق و کارشناسی بررسی شود و در صورت احراز عمدی بودن این حادثه سریعا برای عوامل مربوطه پرونده قضایی تشکیل می‌شود.

آتش‌سوزی 450هکتاری
بهزاد شریفی‌پور، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری کردستان: براساس برآوردهای اولیه حدود 450هکتار از جنگل‌های مریوان دچار آتش‌سوزی شد و 85درصد آتش‌سوزی رخ داده پوشش سطحی و 15درصد تاجی و تنه‌ای بوده است. 20تیم از 10شهرستان‌ استان کردستان راهی منطقه شدند. آنها افراد مجرب و آموزش‌دیده‌‌ای بودند که توانستند  2نقطه از 3نقطه را مهار کنند ولی وزش باد شدید باعث شد امداد هوایی بگیریم. با همراهی مردم، مرزبانی، ارتش، نیروی‌انتظامی و سپاه آتش خاموش شد. استان‌های زاگرسی به‌دلیل شیب تند و صعب‌العبور بودن منطقه نیاز به بالگرد مستقل برای اطفای حریق دارند.

آتشی که با دلگرمی خاموش می‌شود
امجد صالحی، فعال محیط‌زیست و عضو  انجمن سبز چیا: به منطقه رسیده بودیم که خبر دادند متخلفان،  سمت دیگر روستا را هم آتش زده‌اند. یک‌ ساعتی راه رفتیم که به منطقه جدید رسیدیم. منطقه جدید نزدیک مرز بود؛ تا رسیدن تیم جدید مشغول اطفای حریق بودیم. بیشترین چیزی که خسته‌مان می‌کرد، راه طولانی بود که مجبور بودیم در دل کوهستان طی کنیم. آذوقه، آب و تجهیزاتی مثل شن‌کش و دمنده را باید به تنهایی حمل کنیم. آتش‌سوزی همچنان ادامه دارد، ولی شدت آن کم شده است؛ تیم‌های مستقر، منطقه را رصد می‌کنند. من در اطفای آتش‌سوزی‌های سال‌های قبل هم حضور داشته‌ام، ولی امسال خوشبختانه کمک‌های مردمی بسیاری در اختیار ما قرار گرفته است. دیدن پیرمرد‌هایی که با کمترین امکانات، راهی منطقه شده‌ بودند، برای ما دلگرمی بزرگی بود. شاید بتوان گفت که این از تبعات شبکه‌های اجتماعی است که توانسته بود مردم را پای کار بیاورد. به‌نظرم این همدلی و همراهی مردمی دلگرم‌کننده بود.