دور دنیا در 10سال
بیشتر ما احتمالا یک یا چندبار زیر بار فشار زندگی به خودمان گفتهایم چه خوب میشد قید کار و زندگی کاسبی و کارمندی را بزنیم و سفری دور و دراز را شروع کنیم اما چه میشود کرد که این ایده معمولا چند ثانیه بیشتر طول نمیکشد، ولی نه برای همه. یک مرد جوان 10سال پیش به این نتیجه رسید و واقعا قید کارش را زد و 10 سال بعدی را به گشتن دور دنیا پرداخت. هدف او کاملا ساده بود: به تمام کشورهای دنیا سفر کند، بدون اینکه سوار هواپیما شود و حالا همین کار را کرده و سفر افسانهایاش به پایان رسیده است.
تور پدرسون، 10اکتبر 2013قید همهچیز را زد و در تمام این مدت، تلاش کرد تا آنجا که میتواند سبک و ارزان سفر کند تا به هدفش برسد. او چنان مراقب هزینههایش بود که سقف روزانه 20دلار هزینه را برای خودش معین کرده بود و هرگز از آن بالاتر نرفت. او در این مدت، به تمام 203کشور دنیا سفر کرده است.
بزرگترین چالش این سفر، البته که دوری از هواپیما بوده، اما پدرسون میخواسته سفرش نه فقط ارزان باشد که متفاوت، دوستدار محیطزیست و البته نمادین باشد. او حتی وقتی سفرش به تمام کشورهای دنیا در مالدیو به پایان رسید، با هواپیما به خانه نرفت و سوار یک کشتی شد؛ «برگشتن به خانه با کشتی کمی حس تاریخی دارد. انگار که مردم کشتی را در افق میبینند، کنار بندر جمع میشوند و منتظر میمانند. بهنظر من بهترین روش برای پایان این سفر، برگشتن به خانه با کشتی بوده است.»
این ماجراجوی 44ساله در بازگشت به خانه، واقعا هم مورد استقبال قرار گرفت. او به عنوان سفیر صلح صلیب سرخ دانمارک به این سفر رفته بود و کارش کاملا شخصی نبود. در بازگشت به وطن، علاوه بر خانواده او، برخی مقامات و همین طور نمایندگان اسپانسرهای او در بندرگاه انتظارش را میکشیدند. او گفته تجربه کار در بخش کشتیرانی، تا حد زیادی در برنامهریزی این سفر طولانی به او کمک کرده، اما با این حال، مشکلات پیشبینینشدهای داشته است؛ برای نمونه، برای گرفتن ویزای گینه استوایی، 4ماه منتظر بوده و سرانجام به صورت معجزهواری و بهخاطر آشنایی اتفاقی با یک مرد از این کشور موفق به دریافت ویزا شده. در یک نمونه دیگر، او حدود 10هزار کیلومتر را با ماشین دوباره به پاکستان برگشته بود تا قبل از تمام شدن مهلت ویزایش، آن را تمدید کند و یک مشکل تاریخی-سیاسی دیگر این بود که تعداد کشورهای به رسمیت شناخته شده از سوی سازمان ملل در طول سفر او از 195کشور به 203 کشور رسیده و همین، برنامهریزی سفر او را آشفته کرده است. مجموع این اتفاقات و مشکلات، باعث شده تا برنامهریزی اولیه او کاملا به هم بریزد و سفرش ، بسیار طولانیتر از برآورد اولیه شود. پدرسون پیشبینی کرده بود که سفرش 4سال طول بکشد، اما در نهایت، 10 سال در سفر بوده. او برای دریافت ویزای ایران هم ماهها در صف بوده است. ابتلا به مالاریا در غنا، جان به در بردن از توفانهای قطبی در کانادا و ایسلند، فرار از مناطق جنگزده در آفریقا و رنج سفر در دوران کرونا، بخشی از مخاطرات و مشکلات سفر این ماجراجو بوده است.
سفر او، آماری استثنایی داشته است: 3576روز، 37کشتی کانتینربر، 158قطار، 351اتوبوس، 219تاکسی، 33قایق و 43ریکشاو. او در این سفر 223هزار مایل، یعنی معادل 9بار چرخیدن دور زمین را پیموده است.
اما فراتر از همه اینها او بهدنبال دوستی با انسانها بوده است؛ «شعار من در این سفر این بود که یک غریبه، دوستی است که هنوز با او ملاقات نکردهاید. در این سفر بارها و بارها به من ثابت شد که این شعار درست است.»