عید کنار خانواده نماند

خبرها رسید که سی‌سخت زلزله آمده. نوروز 1400بود. بچه‌ها سریع مشغول اطلاع به اعضای گروه جهادی‌مان شدند. چون تعطیلات بود تمرکزمان را روی جوان‌ها و مجردها گذاشته بودیم. زیاد هم انتظار نداشتیم کسی استقبال کند. به هرحال در کنار خانواده نبودن در ایام نوروز را هرکسی قبول نمی‌کند. تلفن را برداشتم و گفتم به رسم اینکه ایشان مسئول گروه جهادی‌مان است خبرشان کنیم. مثل همیشه با احوالپرسی گرم شروع شد. وقتی موضوع را مطرح کردم گفت چند دقیقه دیگر به شما اطلاع می‌دهم و خداحافظی کرد. یکی از بچه‌ها گفت اگر می‌خواست نیاید یا بیاید چرا همین الان نگفت. گفتم خواست از رئیسش اجازه بگیرد. یک لحظه برای او سؤال شد مگر در تعطیلات و مرخصی نیست باز هم باید به مسئولش بگوید؟ گفت رئیس فرمانده گردان چه‌کسی می‌تواند باشد؟ گفتم روح‌الله حیدری برای ما سرهنگ و فرمانده گردان است اما خودش را در خانه سرباز خانواده می‌داند. فکر می‌کرد شوخی می‌کنم.
بعد چند دقیقه حاج روح‌الله زنگ زد و گفتن حل است و می‌آیم. به دوستان خبر دادم. یکی از بچه‌ها گفت واقعا می‌خواهد با ما بیاید؟ کی شب عیدی خانواده را تنها می‌گذارد و راهی اردوی جهادی می‌شود. گفتم خودمان هم همین کار را می‌کنیم. گفت خب ما مجردیم. گفتم یعنی متاهل شدیم دیگر این‌کار را نمی‌کنیم؟ گفت نمی‌دانم. با خنده گفت بستگی دارد رئیس‌مان چه‌کسی باشد و چه دستوری بدهد. بعد از چند دقیقه گفت روح‌الله حیدری که برای ما و مردم یه شهری قابل احترامه هست بی‌خود به این جایگاه شخصیتی نرسیده. یک روح‌الله حیدری دیگر در خانه دارد که این منش را دارد. اولش متوجه نشدم منظورش چیست. بعد گفت آخر کدام زنی رضایت می‌دهد در تعطیلات عید آن هم در این شرایط کرونا که مسافرت‌ها هم کم شده و خانواده‌ها مجبورند در خانه اوقات فراغت‌شان را با هم بگذرانند مرد خانه با 2 بچه تنهایش بگذارد به اردوی جهادی برود. صددرصد اعتقاد و ایثاری که از روح‌الله حیدری می‌بینیم در خانواده‌اش ریشه‌دار است. با خنده به او گفتم دعا کن رئیسای خوبی هم برای ما در آینده پیدا شود و در این مسیر جهادی همراه ما باشند. به عقیده من هر فردی از خانواده که در کنار افراد جهادی مشوق آنهاست در اجر جهادگران شریک است.