زمینی‌ها آماده سفر به مریخ

ایده فرستادن انسان به مریخ یک موضوع مهندسی هوافضا و مطالعات علمی است که از اواخر دهه 1940به‌عنوان بخشی از اکتشاف گسترده‌تر این سیاره مطرح شد. البته اینکه چرا در آن دهه که زمین درگیر جنگ جهانی دوم بوده است، عده‌ای به فکر رفتن به فضا بوده‌اند هم در نوع خود بسیار جالب است! تاکنون تعدادی فرودگر، مریخ‌نورد و البته یک بالگرد به سیاره سرخ رفته‌اند و مشغول نمونه‌برداری و تصویربرداری هستند. با این حال، بزرگ‌ترین وسوسه در این راه، حضور انسان روی سیاره سرخ بوده است. بر این اساس و طبق محاسبات انجام‌شده، ناسا می‌تواند در سال‌2033 از یک هم‌ترازی سیاره‌ای نادر برای فرستادن نخستین ماموریت خدمه‌دار به مدار مریخ و در راه بازگشت، زهره استفاده کند. این سفر کوتاه که نخستین ماموریت خدمه بین سیاره‌ای تاریخ خواهد بود، می‌تواند یک ماموریت راه‌یاب برای نخستین فرود نخستین انسان روی سیاره سرخ در سال2037 باشد. «مت دوگان»، مدیر ماموریت و عملیات بوئینگ، در یک سخنرانی گفت: «این بهترین زمان برای رفتن به مریخ در 25سال آینده است.»  از نظر میزان انرژی و سوختی که برای رسیدن به مریخ باید خرج کنید، این یک فرصت منحصر به‌فرد خواهد بود که هر 15سال یک‌بار ایجاد می‌شود. اما آیا چنین چیزی رخ خواهد داد؟

چرا سال 2033؟
مریخ در 27ژوئن 2033به مقابله خواهد رسید. مقابله در نجوم کروی، موقعیتی است که یک جرم آسمانی از ناظر (زمین) نسبت به خورشید در نقطه مقابل (۱۸۰ درجه‌ای) قرار می‌گیرد. این لحظه‌ای است که هر 26‌ماه یک‌بار اتفاق می‌افتد، چراکه هر دو سیاره به دور خورشید می‌چرخند. زمین مستقیماً بین مریخ و خورشید قرار خواهد گرفت و به این ترتیب مریخ در بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین حالت خود در آسمان شبِ زمین خواهد بود. این بهترین زمان برای فرستادن یک فضاپیما به آنجاست، زیرا چنین وضعیتی به‌طور چشمگیری سفر را کوتاه می‌کند.
یک طرح دقیق برای یک ماموریت کم‌خطر در سال 2033وجود دارد که فقط 570روز طول می‌کشد. این درحالی است که بیشتر ماموریت‌های مریخ بین 800تا 1000روز به‌طول خواهد انجامید! علاوه بر این، این طرح شامل عبور از سیاره زهره نیز می‌شود.
از سوی دیگر باید به این نکته توجه داشت که ماموریت آپولو شامل چرخش «آپولو 8» به دور‌ماه و آزمایش فرودگر ‌ماه توسط «آپولو 10» بوده است؛ انجام امور مختلف به غیر از فرود بر سطح ماه. ماموریت چرخش به دور مریخ هم منطقی به‌نظر می‌رسد. فرستادن خدمه ناسا برای فرود روی سطح سیاره سرخ در نخستین سفر خود، کاری خطرناک خواهد بود و صرفاً ناشی از بی‌صبری است.

مأموریت چگونه انجام خواهد شد؟
سخت‌افزار برای این سفر سخت و مهیج تقریبا مهیا شده است. موشک سیستم پرتاب فضایی (SLS) ناسا و فضاپیمای اوریون در کنار موشک فالکون هوی اسپیس‌ایکس اکنون جایگاه ثابتی برای خود دست‌وپا کرده‌اند. فضاپیمای نیوگلن شرکت بلو اوریجین و ولکان سنتر اتحاد پرتاب متحد (ULA) نیز باید تا دهه 2030آماده شوند. در این راه اما بزرگ‌ترین چالش‌ها ساخت یک زیستگاه ترانزیت مریخی خواهد بود. این وسیله نقلیه را می‌توان در ارتفاعات زمین یا در مدار‌ماه با استفاده از سه یا چهار پرتاب SLS ناسا مونتاژ کرد. البته این به سنگینی زیستگاه و تعداد فضانورد بستگی دارد.

برنامه مأموریت پرواز در سال 2033  این چنین است:
موشک‌های SLS و تجاری، سخت‌افزار را به مدار می‌برند.
خدمه با فضاپیمای اوریون به سمت وسیله نقلیه ماموریت، پرتاب می‌شوند.
سفر به مریخ با خدمه‌ای که در زیستگاه ترانزیت زندگی می‌کنند، 200روز طول می‌کشد.
خدمه پس از رسیدن به مریخ، 31روز را در مدار این سیاره سپری می‌کنند.
سفر برگشت به زمین 339روز با فضاپیمای اوریون از طریق زهره و کمک گرانش طول می‌کشد.

چرا فرود نمی‌آییم؟
ناسا تا سال 2033یک‌سری تعهداتی داده است که مانع از انجام ماموریت پرهزینه برای فرود خدمه در مریخ می‌شود. برای چنین کاری، طراحی و ساخت یک فرودگر جدید نیاز است. از قضا، این هزینه‌ها بیشتر به ماموریت بازگشت نمونه مریخ اشاره دارد که احتمالاً بر بودجه ناسا برای دهه آینده تسلط خواهد داشت. با این حال، فرود روی مریخ در سال 2033هنوز امکان‌پذیر است. اگر تلاش‌های تجاری خصوصی بتواند تا سال 2033یک فرودگر واجد شرایط خدمه تولید کند، می‌توان یک ماموریت فرود سرنشین‌دار را نیز درنظر گرفت. در آن سناریو، یک فرودگر مریخ، یک فرودگر چهار نفره را روی سطح سیاره سرخ قرار می‌دهد و آنها را به مدار مریخ بازمی‌گرداند. مجموع این ماموریت 950روز طول خواهد کشید.