آن نیم ساعت جهنمی
3اشتباه شهریار مغانلو، بعد از گلزنی به ملوان
یک ساعت تمام سپاهان روی دروازه ملوان توپ ریخت اما موفق به گشودن دروازه این تیم نشد. این وضعیت ادامه داشت تا اینکه دقیقه 60سانتر دقیق رامین رضاییان روی سر مغانلو فرود آمد و این بازیکن گل برتری طلاییپوشان را به ثمر رساند؛ گلی که بهنظر میرسید تسهیلکننده روند قهرمانی تیم اصفهانی خواهد بود اما اوضاع بر وفق مراد پیش نرفت. سپاهان گل مساوی را خورد و البته خود شهریار هم بعد از آن گل تا این لحظه دستکم 3اشتباه بزرگ مرتکب شده است.
مغانلو که از زدن گل برتری سپاهان در پوست خودش نمیگنجید، پیراهنش را کند و به سمت سکوهای روبهروی جایگاه رفت. طبیعتا کارت زرد داور بابت این حرکت به شهریار رسید اما شاید او نمیدانست که با دریافت این اخطار محروم میشود و مسابقه بعدی تیمش را از دست میدهد. مغانلو که در لیگ امسال یکبار بهخاطر دریافت 4کارت زرد محروم شده بود، طبق قانون این بار با 3کارت محروم میشد که او هم سومین کارتش را در برابر ملوان گرفت؛ به آسانترین شکل ممکن. به این ترتیب مغانلو بازی با نفت در مسجدسلیمان را از دست داده است؛ مسابقهای که برای میزبان جنبه انتحاری دارد و شاید کار را برای سپاهان دشوار کند. به علاوه مغانلو که با 10گل در رده دوم جدول برترین گلزنان لیگ برتر قرار دارد، با محرومیت در این مسابقه فعلا فرصت افزودن به تعداد گلهایش را از دست میدهد.
اشتباه دوم مغانلو 26دقیقه بعد رخ داد؛ زمانی که او برای کمک به کارهای دفاعی به محوطه جریمه خودی بازگشته بود اما نتوانست به موقع روی توپ اثر بگذارد. بعد از ضربه سر علیرضا خوشکفا، مغانلو یک ثانیه دیر پایش را بلند کرد و نتوانست مانع از رسیدن توپ به سهیل فداکار و به ثمر رسیدن گل مساوی مهمان شود.
نهایتا هم اینکه مغانلو با انتشار یک استوری مبهم، موج جدیدی از واکنشهای منفی را برانگیخت. او نوشت: «بعضی وقتها هیچ حکمتی نیست. فقط ما زورمان نمیرسد...» برخی این استوری را حمل بر این کردند که مغانلو هم علت ناکامی سپاهان را در عوامل پشت پرده جستوجو میکند؛ برداشتی که اگر درست باشد، بهمعنای فرافکنی و بهانهجویی است. از آن جالبتر اما این است که مغانلو پای این استوری نام «حضرت مولانا» را نوشته. یعنی واقعا این جمله را مولانا گفته؟!
آمریکا بله پارسجنوبی نه!
مورد عجیب ابوالفضل جلالی که در فهرست استقلال جایی ندارد
استقلال در حالی در جام حذفی با پارسجنوبی جم بازی کرد که ابوالفضل جلالی در این مسابقه هم از فهرست 18نفره آبیپوشان خط خورد. داستان این مدافع- هافبک چپ بهمعنای واقعی کلمه عجیب است. او که با نظر فرهاد مجیدی از سایپا به استقلال پیوست، به شکل غیرمنتظرهای به جوانترین بازیکن فهرست تیم ملی ایران در جامجهانی تبدیل شد که نشان از اعتماد کارلوس کیروش به این بازیکن داشت. جلالی حتی در نیمه دوم مسابقه با آمریکا و زمانی که تیم ملی به گل نیاز داشت، برای دقایقی به بازی گرفته شد و عملکرد قابلقبولی داشت؛ آنچه به یکی از معدود نقاط مثبت کارنامه تیم ملی در قطر تبدیل شد. بعد از آن بازی انتظار میرفت آینده جلالی زیر و رو شود، اما او به شکل عجیبی در استقلال به حاشیه رانده شد و حتی موقعیت سابقش را هم از دست داد. یک مربی پرتغالی مثل کارلوس کیروش جلالی را شایسته حضور در فهرست نهایی جامجهانی میداند و در مسابقه مرگ و زندگی در برابر آمریکا هم او را به میدان میفرستد، اما یک مربی پرتغالی هم مثل ریکاردو ساپینتو حتی اعتقادی به حضور او در لیست 18نفره استقلال در جامحذفی هم ندارد. این همه تفاوت، واقعا عجیب بهنظر میرسد. اینطور نیست؟