زورخانه‌ها شلوغ می‌شد

زورخانه از جمله مکان‌هایی است که از عهد قدیم تاکنون اصالت خود را حفظ کرده و سنت‌های آن همچنان گذشته برگزار می‌شود. در صدها سال پیش جایی برای دورهمی پهلوانان و پیشکسوتان شهر بوده و الان هم همین جایگاه را دارد. در همه روزهای سال مشتریان خود را دارد اما در ایام رمضان از حال و هوای دیگری برخوردار است. شهبازی از آداب زورخانه می‌گوید: «در زورخانه سادات در جایگاه والایی قرار دارند حتی اگر کم سن و سال باشند. برای ورود به داخل گود زورخانه معمولا پهلوانان و پیشکسوتان اولویت دارند اما اگر ساداتی در آنجا حضور داشته باشد ولو نوجوان، اول او باید داخل گود شود.
ورزش کردن در زورخانه با نام و یاد خداست و ذکر اهل‌بیت(ع). بعد از ورزش کردن هم از پهلوان رخصت گرفته می‌شود. البته اگر سیدی در جمع باشد او ارجح‌تر است. در واقع می‌توان گفت زورخانه ورزشگاهی است که بعد از ورزش تبدیل به عبادتگاه می‌شود. این رسم از قدیم بوده و کم رنگ نشده است. در زورخانه برای افرادی که مشکل مالی دارند مراسم گلریزان برگزار می‌شود. کاسبی که ورشکست شده، مستأجری که جواب شده و... هر کس فراخور تمکن مالی خود وجهی را می‌دهد.» در دوره قاجار زورخانه‌های زیادی در شهر وجود داشت که متأسفانه با گذشت زمان، کم اقبالی مردم از این فضای ورزشی- معنوی تعدادشان کاهش پیدا کرده است.