یکی از کارهایی که در رمضان دوران قاجار رایج شده بود برگزاری بازارها مختلف بود. هر کس دستاورد خود را به آنجا میبرد تا بتواند در معرض دید مردم بگذارد و بفروشد نمایشگاه در 3نقطه از شهر دایر میشد. تکیه دولت، مدرسه سپهسالار و امامزاده زید(ع). که امامزاده زید بیشتر از دوجای دیگر شلوغ بود. تجار با شروعماه رمضان حجرههای امامزاده زید را اجاره کرده و آن را مکانی برای فروش اجناس خود میکردند. کسانی که برای زیارت به امامزاده میآمدند سری به نمایشگاه زده و مایحتاج خود را میخریدند. البته اعیان بیشتر اقبال میکردند و معمولا دست خالی هم برنمیگشتند. اگر هم جنس مورد نظر خود را پیدا نمیکردند چیزی از دست نداده بودند چرا که گشت وگذاری در صحن و سرای امامزاده زده بودند. اما کسانی که تمکن مالی نداشتند و از قشر متوسط مردم بهشمار میآمدند. دور معرکه درویشها حلقه میزدند و به صحبتهای آنها گوش میکردند.
در مدرسه سپهسالار هم همین رویه بود. مردم زیادی برای خرید میآمدند. ازدحام در آنجا به قدری بود که رفتن به داخل مسجد چند دقیقهای طول میکشید. راهروی سمت حوضخانه را به رفتوآمد زنها اختصاص داده بودند و مردها باید از راهروی سمت راست عبور میکردند. صحن مدرسه هم به همین طریق جدا شده بود. در حجرههای سمت شمال بزازها بساط کرده و طاقههای رنگارنگ پارچه را چیده بودند. تلالوی رنگشان با چشم و دل بازی میکرد. زنها مشتری ویژه بودند و هر کدام بنا به نیازی که داشت پارچه مورد نظر خود را میخرید. اما در سمت دیگر بلورفروشیها و خرازیها بساط کرده بودند که اغلب مردها از آنها خرید میکردند. کمتر پیش میآمد کسی اهل تهران باشد و از این نمایشگاهها خرید نکند. حتی اینطور که در کتابها روایت شده است. ناصرالدینشاه هم یکیدو بار برای گردش و خرید به نمایشگاه مدرسه سپهسالار آمده بود.
راهاندازی بازار مکاره در3 نقطه شهر
در همینه زمینه :