سه‌پنج

مریم ظاهری

فروردین‌‌ ماه خوبی است. همه‌‌چیز رنگ و بوی تازگی و شروع دارد؛ شروع برای هر کاری. در همین‌‌ماه بود که دوست حالا از دست داده‌ام ساندویچی‌اش را راه انداخت و اسمش را گذاشت سه‌پنج. این اسم در آن سال‌های دور مثل توپ صدا کرد که یعنی چه سه‌پنج. البته اسم برای چشم و مذاق ما که همیشه به ‌نام‌های تکراری عادت و تنفر را همزمان داشت، خوش نشست و اصلا به فکر معنا و مفهومش نبودیم؛ درست برخلاف صدایی ممتد و آشنا که ترسی سربسته را نیز با خود داشت تکرار می‌کرد که معنا و مفهوم آن این است که قرار است جایی از شهر با انفجاری دیگر نباشد؛ ‌این یکی مفهومی داشت که باید درک می‌شد.
سه‌پنج در خیابانی فرعی که به خیابان هواپیمایی معروف بود با 2دهنه و در 2طبقه راه افتاد و روزها و شب‌های ما را از حالت روزمرگی خارج کرد. سه‌پنج اول با اسمش و بعدا با کیفیت غذاهایش مشتری‌های دائمی و پروپاقرصی پیدا کرد. البته قشر خاصی که عشق فیلم و سینما بودند را بیشتر جذب کرد؛ آنهایی که لذت بردن از غذا در فضایی دلچسب مدنظرشان بود تا سیر کردن شکم.
سه‌پنج کیف مضاعف بود در آن سال‌های ترس و تلخ. دوستم مهندسی برق داشت از دانشگاه شیراز و مشتری سفت و سخت مجله فیلم بود و در و دیوار رستوران را پر کرده بود از پوستر فیلم‌های ایرانی و خارجی با کارگردان‌ها و بازیگران شناخته‌شده و روی هر میز و زیر لفافه‌ای شیشه‌ای چیزی شبیه روزنامه دیواری بود با مطالب ادبی و سینمایی؛ اینجا همانجایی بود که ما می‌خواستیم و دنبالش بودیم و حالا رسیده بودیم و داشتیم مزه رسیدن را می‌چشیدیم. سه‌پنج اسم غیرمتعارفی بود و او در جواب نامه و سؤالی رسمی و کتبی از واحدی قانونی و قضایی که این اسم یعنی چه، گفته بود ما خانواده‌ای پرجمعیت هستیم. 3برادریم و 5خواهر با مادری پیر و جای خالی پدری که در جوانی فوت شده؛ سیر کردن شکم و تهیه هزینه مخارج زندگی طبعا برعهده فرزند ارشد خانواده است که بقیه درگیر درس و مدرسه هستند و جفت و جور کردن مخارج تحصیل و فراهم کردن نان سفره برای این تعداد کار سختی است و اینکه هزینه راه انداختن رستوران از اندک ارث پدری است که نفعش باید به همه برسد و چه چیزی برای ادای دین به بقیه جز انتخاب اسم سه‌پنج. حالا سه‌پنج تنها کلماتی نبودند بر پیشانی فضایی برای سیر کردن شکم، بلکه جایی بود با داستانی شنیدنی و کاری فراموش‌نشدنی و داستانی که همچنان بعد از سال‌ها در ذهنم ادامه دارد و زنده است. فروردین‌‌ ماه خوبی است برای شروع هر کاری و برای یادآوری و
علیه فراموشی.