یک رخداد بین‌المللی

در آغاز دهه 70 جلوه‌ها و نشانه‌های عصر سازندگی بیشتر در جامعه نمود یافت. گسترش جشنواره‌های هنری از سیاست‌های فرهنگی دولت در ابتدای دهه 70 بود. ماموریتی که هم در فیلم فجر و هم در تئاتر فجر پیگیری شد و جشنواره موسیقی فجر را هم در بر گرفت. در سال۱۳۷۰ و در هفتمین دوره، این جشنواره برای نخستین بار شکل بین‌المللی به‌خود گرفت و بخش «معرفی موسیقی ملل مسلمان» به آن اضافه شد و گروه‌های موسیقی از تاجیکستان (گروه استاد آدینه هاشم‌اف و گروه دولتمند خالف)، هند (با رهبری استاد بسم‌الله خان نوازنده مشهور شهنای) و جمهوری آذربایجان (استاد هابیل علی‌اف و آواز نصرالله ناصح‌پور) در آن به اجرای برنامه پرداختند و از آن پس هر ساله جشنواره موسیقی فجر میزبان گروه‌های موسیقی از کشورهای مختلف دنیا شد. از اتفاقات مهم در سال۱۳۷۶ (سیزدهمین دوره جشنواره)، حضور بانوان بود که برای نخستین‌بار بخشی تحت عنوان «ویژه بانوان» به آن اضافه شد. 2 سال بعد یعنی در جشنواره پانزدهم موسیقی فجر برای نخستین‌بار ۱۰کشور‌از کشورهای صاحب‌موسیقی در جشنواره شرکت کردند. در دوره شانزدهم نیز بخشی تحت عنوان سازسازی به جشنواره اضافه شد. در این دوره همچنین برای نخستین بار در طول برگزاری جشنواره‌های موسیقی فجر بخشی با عنوان «پایان‌نامه» به جشنواره اضافه شد.