زیباترین پرواز دنیا

بادبادک‌سازی‌ و بادبادک‌بازی، یکی از شیرین‌ترین تفریحات و البته خاطرات مشترک نوع بشر در سراسر کره خاکی است. انسان‌های زیادی در کودکی، ساعاتی طولانی همچون مهندسان زبده پای ساخت بادبادک‌های دلخواه خود نشسته‌اند و اثر هنری آنها، در هر کجای دنیا که بوده، آسمان شهر و روستا را زیباتر کرده‌. در دهه‌های پیشین، چسب سریش و روزنامه و کاغد الگو و نخ و حصیر، ادوات عبور از تابستان کودکان و نوجوانان در ایران بود و دنباله‌های چین‌دار و بلند بادبادک‌ها، مایه فخر مهندسان خود‌ساخته نوجوان بود.
بادبادک‌بازی، تفریحی مشترک در سراسر دنیاست و چنان برای همه آشناست، که امروز روز جهانی بادبادک است. داستان اما همیشه این قدر عمومی و مردمی نبوده است؛ بادبادک‌بازی از چند سده پیش رواج پیدا کرده اما در ابتدا، کاملا اعیانی و درباری بوده. برخی تردستان و هنرمندان، در مراسم خاص و برای خوشامد شاه و اعیان و ثروتمندان، بادبادک هوا می‌کردند. این تفریح بعدها به مردم عادی هم رسید. در میان همه کشورها، در هیچ کجا مثل هند این کار جدی گرفته نمی‌شود. در واقع در هیچ کجا مثل ایالت جرأت در کشور هند. مدت‌هاست 14ژانویه، که براساس تقویم باستانی هندی پایان زمستان و روز گرم‌تر شدن آفتاب و سرآغاز فصل کشاورزی است، شاهد جشن بادبادک است. این جشن، که به هندی به آن اوتارایان گفته می‌شود، روز مهمی در این کشور است و در ایالت گجرات تعطیل است. همین فستیوال باعث شد تا روز جهانی بادبادک در روز 14ژانویه 1989ا انتخاب شود. مردم در هند، این جشنواره را بسیار جدی می‌گیرند و ماه‌ها برای ساخت بادبادک وقت می‌گذارند. شرکت‌کنندگان زیادی هم از کشورهای مختلف دنیا خودشان را به این جشنواره می‌رسانند.
یک راه بزرگداشت این روز برای ما در ایران، می‌تواند انتقال فناوری سخت و نفس‌گیر ساخت بادبادک کاغذی با چسب سریش به نسل‌های بعدی باشد. هواکردن آن بادبادک‌ها، درحالی‌که دست‌ها هنوز از سریش چسبناک بود، چنان لذتبخش بود که بهتر است به نسل‌های بعدی هم هدیه داده شود.