جهانِ جام!
همه جام‌های جهانی، تا حدود زیادی شبیه به هم هستند اما اگر از نمای نزدیک‌تر به این رقابت‌ها نگاه کنید، تفاوت‌هایی انکارنشدنی هم میان‌شان دیده می‌شود. جام کره‌جنوبی و ژاپن، نماد نظم و سازماندهی و البته ناداوری بود. 4سال بعد آلمانی‌ها جام را حتی دقیق‌تر از ساعت سوئیسی برگزار کردند. در آفریقای جنوبی، گذشته به آینده و سنت به مدرنیسم غلبه کرد؛ وقتی که صدای ووووزلاها بلند شد و جادوگرها در اطراف ورزشگاه بسط نشستند. در برزیل شکاف طبقاتی بود که به چشم آمد؛ وقتی که بالای شهر تماشاگرها مشغول لذت‌بردن از فوتبال بودند و پایین شهر صدای اعتراض‌ها علیه فوتبال بلند شده بود. در روسیه همه‌‌چیز کنار هم چیده شد تا قدرت کشور به نمایش گذاشته شود. حالا اما نوبت قطر است؛ کشوری ثروتمند و کوچک در حاشیه خلیج‌فارس، کشوری از خاورمیانه، سرزمینی با وسعت کم و رویاهای بزرگ و کشوری که جمعیتش فقط کمی بیشتر از بازدیدکنندگانش در جام‌جهانی است! این جام، یک پیام کلیدی دارد؛ با نیروی اسکناس، می‌توان هر رؤیایی را به واقعیت تبدیل کرد. البته اینکه جاه‌طلبی مسیر هر چیزی را عوض می‌کند؛ درست همانطور که قطری‌ها زمان برگزاری جام را هم تغییر دادند و همانطور که دمای هوای استادیوم‌ها را دستکاری کردند!
جام‌جهانی تا ساعاتی دیگر از راه می‌رسد و حالا دیگر نباید به این حواشی فکر کرد. حالا زمانی برای حرف‌زدن از فوتبال است؛ زمانی برای غرق‌شدن در لذت پایان پرطرفدارترین ورزش دنیا. این جام هم ماجراهای خاص خودش را خواهد داشت. درست همانطور که همه دوره‌های قبلی، هر جامی ردپایی از خود روی تاریخ فوتبال گذاشت. این نزدیک‌ترین دوره جام به ایران است، کمی آن‌طرف‌تر، جایی در حوالی خلیج‌فارس. جام در سرزمینی برگزار می‌شود که همیشه فوتبالیست‌های بزرگ را به طرف خودش کشانده اما هیچ‌وقت این همه ستاره را یک‌جا کنار هم نداشته است. قطر برای این میزبانی، آماده به‌نظر می‌رسد؛ بی‌توجه به همه آنها که آمادگی این کشور را زیر سؤال می‌برند و بی‌توجه به هر چیزی که علیه رؤیای آنها باشد. هنوز هم صداهایی از انتقاد شنیده می‌شود و هنوز هم دردسرهایی در اطراف جام وجود دارد، با این حال آنها به چیزهای دیگری فکر می‌کنند؛ به اینکه باید یکی از بهترین دوره‌های تاریخ جام را رقم بزنند، به اینکه باید پرهزینه‌ترین جام تاریخ را به یک تجربه فراموشنشدنی تبدیل کنند، به اینکه اجازه ندهند هیچ‌چیزی خراشی روی صورت جام بیندازد و به اینکه هیچ‌چیز نباید این تصویر رؤیایی را خراب کند.
یک‌بار برای همیشه، این فرصتی فراموشنشدنی برای قطر است؛ اتفاقی که دیگر شاید هیچ‌وقت تکرار نشود؛ یک اتفاق به‌یادماندنی. البته که این جام هم بدون مشکل نخواهد بود اما به‌نظر می‌رسد که جذابیت‌های آن به نگرانی‌ها در موردش می‌چربد. این جام پر از ستارههای بزرگی است که پس از این دوره دیگر لباس تیم ملی را نمی‌پوشند. این جام پر از ستارههای بزرگی است که 4سال بعد دیگر بخشی از جام‌جهانی نخواهند بود. همه اینها در کنار هم ویژگی‌های متفاوتی به جام‌جهانی2022 می‌بخشند. بیست‌و‌دومین دوره جام‌جهانی، پر از تصاویر تاریخی خواهد بود، پر از لحظه‌هایی که برای همیشه به حافظه جام دوخته می‌شوند، پر از قاب‌های معرکه‌ای که برای نخستین‌بار در این نقطه از دنیا ساخته می‌شوند. سرشار از شور و حالی که مقصدش، استادیوم‌های فوتبال خواهد بود. از برزیل تا آرژانتین و از ایران تا آمریکا، این رقابت پر از برخوردهای تماشایی خواهد بود. پس از پایان جام هم، باید 4سال برای از راه رسیدن آن صبر کنیم. از این به بعد اما دیگر هرگز جام‌جهانی 32تیمی نخواهد بود. این همان غنیمت بزرگی است که نباید به‌سادگی از دست برود.
