مردگان راوی

کتاب «مردگان راوی» نوشته مریم ساحلی، اثری داستانی است که روایت‌ها را از زبان کسانی که اکنون دیگر زنده نیستند بازگو و ماجراها و موضوعات خاصی را از دید و نگاه آنها حکایت می‌کند. این کتاب که 9فصل دارد و از سوی انتشارات کتاب نیستان منتشر شده، از زبان اول شخص روایت می‌شوند و درباره دختری به نام گل بهار است که در آستانه دهه چهارم زندگی‌اش به سر می‌برد. گل‌بهار پرستار است و در بیمارستان کار می‌کند. او ارتباطاتی ماورایی با کسانی که در بیمارستان بستری می‌شوند برقرار می‌کند به‌طوری که حتی پس از مرگ‌شان با آنها در ارتباط است. ارتباط‌های فراواقعی گل‌بهار با مردگان بیمارستان تا جایی پیش می‌رود که پای مسائل خانوادگی و شخصی او هم به ماجرا باز می‌شود و از رازهای مهمی در زندگی او پرده‌برداری می‌شود. کتاب مردگان راوی نثری ساده صریح دارد و گاهی رنگ و بویی شاعرانه و آهنگین به‌خود می‌گیرد. او توانسته به خوبی روابط انسانی، آشفته حالی، عشق و دیگر احوالات را به تصویر بکشد و در میان زمان‌های مختلف از گذشته تا حال سفر کند. در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: « ... می‌نشینم و چشم‌هایم را می‌مالم و دوباره می‌خوانم. یک وقت‌هایی در ساعتی از زمان بی‌آنکه لحظه‌ای فکر آدم، به سمت و سوی پدیدار شدن یک منجی راه بکشد، مردی یا زنی از راه می‌رسد... .»