فوتبال ایران در سال‌های اخیر به‌طور فزاینده با مشکل عدم‌حضور تیم‌ها در مسابقات مختلف مواجه بوده است. آش در این زمینه آنقدر شور شده که فصل گذشته چند بازی لیگ برتر به انجام نرسید و در هفته پایانی لیگ یک هم چیزی حدود نصف مسابقات به همین دلیل لغو شد! دلیلش هم ساده است؛ تیم‌هایی که جایگاه‌شان در جدول تثبیت شده باشد، وسوسه می‌شوند که قید مرارت ناشی از انجام بازی‌ها و مخصوصا هزینه‌های هنگفت سفر و اقامت را بزنند و در مسابقات حضور نیابند. عدم‌بازدارندگی کافی در قوانین موجود هم دست و بال تیم‌ها را برای این کار باز می‌گذارد.
شکل فجیع‌تر ماجرا اما همیشه در جام حذفی وجود داشته است؛ تورنمنتی که در مراحل ابتدایی با حضور تیم‌هایی از دسته‌های پایین‌تر آغاز می‌شود. این تیم‌ها علاوه بر آنکه مشکلات مالی بیشتری دارند، با خطر سقوط انضباطی به لیگ‌های پایین‌تر هم مواجه نمی‌شوند و به همین راحتی با انصراف از مسابقات، نظم تورنمنت را به هم می‌ریزند. در تازه‌ترین نمونه از این دست، 2تیم پویندگان تلاش مرودشت فارس و سرخپوشان پاکدشت به‌دلیل عدم‌حضور در برابر رقبا به پرداخت 20میلیون تومان جریمه محکوم شدند. این 20میلیون تومان حتی پول بلیت هواپیما برای رفت و برگشت 3بازیکن تیم هم نیست، چه برسد به اقامت و سایر هزینه‌ها. خب چرا تیم‌ها نباید بعد از مواجه شدن با قرعه بیرون از خانه و مخصوصا شهرهای دور، از حضور در بازی‌ها انصراف ندهند؟
فقط 20میلیون؟
جریمه انصراف از جام حذفی، حتی به‌اندازه بلیت رفت و برگشت 3بازیکن هم نیست
در همینه زمینه :
