خداحافظی با مرد آرام و موقر ادبیات سینمایی

خسرو دهقان 

1. بسیار غافلگیر شدم. هیچ‌چیز در زندگی برای من به بدی، تلخی و زشتی غافلگیری نیست. خبر تلخ این بود: «اصغر یوسفی‌نژاد درگذشت.» چند روزی بود که در جریان بیماری و به کما رفتنش بودیم و اساسا کل این ماجرا غافلگیرکننده بود. برای اینکه فکر می‌کردیم اصغر یوسفی‌نژاد جزو آدم‌هایی است که از سلامتی کامل برخوردار است؛ از آنهایی که ماه‌ها و سال‌ها می‌گذرد و حتی یک تب هم نمی‌کنند. به‌عنوان دوستی که با اصغر در تماس بودم هیچ‌وقت علائمی از بیماری در او ندیدم و اگر هم بیماری‌ای در کار بوده از دید ما و حتما خودش، پنهان مانده بود.‌ بسیار غافلگیر شدم و اندوهگین... .
2. تسلیت می‌گویم به اهالی سینمای ایران. به همه سینمایی‌نویسان، به هوشنگ گلمکانی و عباس یاری که مجله‌شان پایگاه اصغر یوسفی‌نژاد بود. تسلیت می‌گویم به همسر و فرزندانش و خانواده و دوستانش. تسلیت می‌گویم به شهر تبریز و اهالی فرهنگ و هنرش که یوسفی‌نژاد بچه این شهر بود و تسلیت می‌گویم به افرادی که درگیر و علاقه‌مند به ادبیات سینمایی هستند که یکی از مهم‌ترین کتاب‌ها در این حوزه تالیف اصغر یوسفی‌نژاد است؛ «کتابشناسی سینما در ایران از ۱۳۰۶ تا ۱۳۹۴» و در جریانم که یوسفی‌نژاد کتاب‌های این چند سال اخیر را هم فیش‌برداری و آماده کرده بود که انتظار داشتیم همین روزها جلد دوم کتابش که شامل آثار منتشرشده از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱ بود هم منتشر شود. روحش شاد که در دقت، نظم، مهربانی و نزاکت مثال‌زدنی بود. من آدم‌های زیادی را در زندگی دیده‌ام و با آنها محشور بودم، ولی شبیه به اصغر یوسفی‌نژاد کم و بیش سراغ ندارم... .
3.این سعادت را داشتم که مقدمه کتاب «کتابشناسی سینما در ایران» را برای اصغر یوسفی‌نژاد بنویسم و یک مطلب هم سال‌ها پیش درباره ایشان در ماهنامه فیلم نوشتم. در سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ در جشن کتاب خانه سینما که من دبیرش بودم، یوسفی‌نژاد به‌عنوان داور همراه ما بود... .
4. 2فیلم بلند سینمایی دارد که اولی فیلم معروف «ائو» است که به زبان ترکی آن را ساخت که خیلی هم مورد توجه قرار گرفت. فیلم بعدی‌اش «عروسک‌ها» هم به تهیه‌کنندگی دوست گرامی‌مان جلیل اکبری‌صحت ساخته شد... .
5. بسیار غم‌انگیز است رفتنش. نمی‌شود گفت جایگزین ندارد، ولی یافتن فردی مثل اصغر یوسفی‌نژاد خیلی سخت و لااقل از تصور و تخیل من خارج است. خیلی غافلگیر شدم. نمی‌دانم چه بوده و چه شده است. هیچ زمینه و نشانه‌ای از بیماری نداشت. وقتی در جریان بیماری دوست، همکار و آشنایی هستیم که مدت‌ها درگیر ناخوشی و مشکل جسمانی حادی است، با خبر رفتنش راحت‌تر کنار می‌آییم. این جوری رفتن خیلی تلخ است. همه آنها که به‌نحوی با اصغر یوسفی‌نژاد مرتبط بودند و او را می‌شناختند سوگوارند و من شریک غمشان هستم؛ به‌خصوص علاقه‌مندان به ادبیات سینمایی، نوشته‌ها و کتاب‌های سینمایی که اصغر یوسفی‌نژاد عمرش را پای آن گذاشت.