تفاوت برانکو
اوج موفقیت پشت پنجرههای بسته چطور رقم خورد؟
بارها و بارها در توصیف هنرهای برانکو ایوانکوویچ روی نیمکت پرسپولیس به این موضوع اشاره شده که او پشت 2پنجره بسته نقلوانتقالاتی نهتنها با سرخپوشان قهرمان ایران شد، بلکه توانست تیمش را به فینال لیگ قهرمانان آسیا برساند. این واقعا کار آسانی نبود. 2پنجره بسته باعث شد پرسپولیس یک سال تمام امکان جذب بازیکن را نداشته باشد. ورودی «صفر» در شرایطی بود که این تیم حق جلوگیری از خروجها را نداشت و چندین بازیکن در همان بازه زمانی از پرسپولیس جدا شدند. مصدومیتها و محرومیتها هم وجود داشتند و در نتیجه کار را به جایی رساندند که پرسپولیس با شمار اندکی از بازیکنان، بهشدت خسته و فرسوده شد. در آن شرایط رسیدن به فینال آسیا و تکرار قهرمانیها واقعا کار سختی بود؛ مخصوصا که یکی از قهرمانیهای لیگ بعد از شکست برابر کاشیما و تخلیه روحی کامل تیم بهدست آمد.
حتما چنان دستاوردی رمز و رازهایی داشته و حالا حمیدرضا گرشاسبی، مدیرعامل فولاد که آن زمان در پرسپولیس نفر اول اجرایی بود، بخشی از داستان را بازگو کرده است. گرشاسبی میگوید: «من برای باز شدن پنجرهها بیتابی میکردم، اما برانکو خونسرد بود و میگفت زیاد هم عجله نکن. شرایط خوب است و اگر نیمکت شلوغ باشد هم گرفتاریهای خاص خودش را دارد.» طبیعتا این تفکر از سوی مربی کروات به تیمش تزریق شده بود و کمک میکرد بازیکنان با خودباوری و انگیزه بالا، بازیبهبازی و تورنمنتبهتورنمنت پیش بروند. شاید اگر هر مربی دیگری بود، در آن زمان حسابی قیل و قال راه میانداخت و هر نتیجه ضعیفی را به پنجرههای بسته ربط میداد. استراتژی برانکو اما چیز دیگری بود و مزدش را هم گرفت.
حالا مقایسه کنید این رفتار او را با دیدگاههای کادرفنی فعلی تیم که حتی در پس یک تابستان پرسروصدا و بعد از جذب کلی ستاره هم دیرکرد در استخدام مهاجم خارجی را به یک بحران بزرگ تبدیل میکند و حتی گروهی از هواداران را به خیابانها میکشد! چنین رفتاری واقعا دور از انتظار است و ثمرهای غیر از تشدید تنشها درون باشگاه و تخریب روحیه بازیکنان فعلی ندارد. کسی نگفت دنبال فوروارد نباشید؛ اما کمی هم به داشتههایتان اعتماد کنید و موجودیتان را سودمند و دارای ارزش جلوه بدهید.