سفر در جاده خاکی

سفر با خودروی شخصی هم خوب است و هم بد. البته مانند هر کاری هم حسن دارد و گاهی هم ضرر و خطر. این ما هستیم که می‌توانیم تا حد امکان این محسنات را زیاد و خطرات را کاهش دهیم. سبک رانندگی ما، انتخاب زمان مناسب، بازدید به‌موقع خودرو و کلی مسائل دیگر نیاز است تا یک سفر با بهترین کیفیت و کمترین خطر و مشکل خاتمه یابد. یکی از مواردی که در سفر باید بسیار به آن توجه کنیم، جاده‌های بیراهه و خاکی هستند؛ این نوع مسیرها شاید مناسب هر راننده‌ای نباشد، اما اگر مراتب احتیاط را رعایت کنیم، به سلامت می‌توان از آنها عبور و خاطرت سفر را چند برابر کرد. در ادامه چند نکته کوتاه و مهم درباره مسیرهای خاکی را با هم مرور  خواهیم کرد.

نقشه‌یابی
معمولا مسیرهای خاکی به ندرت روی نقشه‌ها نشان داده می‌شوند و به‌دلیل دسترسی‌های خیلی محلی و محدود، از قبل قابل تشخیص نیست. بهتر است قبل از رفتن به این مسیرها، اگر راه‌بلد همراه ندارید، مشخصات و جزئیات راه را از قبل بررسی و مشخص کنید.

توجه به زمان
طی‌کردن مسافت در مسیر خاکی با راه آسفالته بسیار متفاوت است. اگر برای 10کیلومتر راه آسفالت 10دقیقه زمان نیاز است، برای همین 10کیلومتر در خاکی چیزی حدود 50دقیقه زمان نیاز دارید. پس حتما مدیریت زمان را درنظر داشته باشید.

نوع مسیر خاکی
مسیرهای خاکی نوع و کیفیت متفاوتی دارند. حتما از محلی‌ها درباره سختی مسیر بپرسید و باتوجه به وسیله نقلیه‌ای که دارید وارد جاده‌های فرعی شوید. همه جاده‌های خاکی مناسب خودروهای سواری نیستند.

بازدید خودرو
باتوجه به اینکه در جاده‌های فرعی و خاکی، تردد بسیار کمتر و محدودتر است، پس حتما از سلامت خودرو مطمئن شوید و قبل از سفر بازدید کامل و متناسب را انجام دهید.

رانندگی بومیان و محلی‌ها
جاده‌های خاکی معمولا دو محله یا روستا را به هم وصل می‌کند و غالبا اکثر افرادی هم که در این مسیرها تردد می‌کنند، همین بومیان هستند. بومیان به‌دلیل حفظ‌بودن جاده و پیچ و خم آن، با سرعت بالاتری تردد می‌کنند که این خطر برای مسافران همیشه وجود دارد. پس سر پیچ‌ها و پستی و بلندی‌ها با دقت بیشتری رانندگی کنید.

توجه به دو‌راهی‌ها
راه‌های فرعی پر است از دو‌راهی و راه فرعی‌تر! حتما در زمان رسیدن به این فرعی‌ها از بومیان و خودروهای عبوری مقصدتان را سؤال کنید.