بازآفرینی یا نوسازی به تناسب هر محدوده

حمیدرضا صارمی- معاون شهردار تهران

تهران با مساحت حدود 620کیلومترمربع در دوره‌های مختلف گسترش کالبدی داشته است. یعنی اگر از زمان حصار ناصری شروع کنیم می‌بینیم که چند دوره گسترش داشته و در سال‌های اخیر این گسترش کالبدی با حرکت به سمت غرب انجام گرفته است. بخش نوساز شهر هم به همین دلیل در سمت غرب قرار دارد. قاعدتا به‌دلیل رشد طبیعی جمعیت، ممکن است هرکدام از این بخش‌ها ظرفیت بارگذاری داشته باشند ولی شرایط آنها یکسان نیست. مثلا در منطقه12 باید کلا سراغ بازآفرینی و مسائل مربوط به بافت تاریخی برویم. در این منطقه نه می‌توانیم نوسازی کنیم و نه بازسازی و نه بهسازی.
در مقابل در بعضی نقاط هم ساختمان‌ها واجد ارزش تاریخی نیستند. فعالیت این محله‌ها را به‌صورت ترکیبی نوسازی و تجمیع باید دید. الان سیاست این است که در بخشی از جنوب شهر که بافت مسکونی بدون هیچ ضابطه‌ای شکل گرفته است، سراغ تجمیع ریز‌دانه‌ها برویم و املاک کوچک‌ را یکی کنیم.
ساختمان‌های مسکونی این محله‌ها فاقد پروانه هستند، در ادوار مختلف ساخته‌شده‌اند و سرانه‌های شهری خیلی کمی دارند. البته توجه داشته باشید که این قسمت‌های بدون ضابطه دیگر در حاشیه شهر قرار ندارند بلکه به‌دلیل گسترش ساخت و ساز، در قلب شهر جای گرفته‌اند. در جایی که مانند منطقه12 باید بافت را با یک رویکرد حفظ کنیم و در جایی که بافت واجد ارزش تاریخی نیست، حتما باید با سرعت به سمت نوسازی برویم. در مجموع اینکه برای هرگونه نوسازی و بازسازی، نباید به‌صورت یک فرایند واحد به همه مناطق و محله‌های جنوب و شمال شهر نگاه کرد. همین الان هم در منطقه یک، هم در منطقه20 و هم در منطقه22 بافت ناکارآمد شهری داریم. طبیعتا رویکرد ما باید متاثر از شرایط حاکم بر بافت هر محدوده متفاوت باشد.