به هیچکس امید نبند مگر به پروردگار. فقط امیدت به خدا باشد. ایرادی ندارد اگر وقتی آدم مهربانی به تو وعده داده که کارت را درست کند، دوست خوبی داری گفته غصه نخور من کار تو را درست میکنم، این ایراد ندارد. اما نیتات این باید باشد که اگر خدا بخواهد فلانی کار مرا درست میکند. اما اگر خدا را فراموش کنی، شاید او هم منصرف شود از کمک به تو و برود. امیدت فقط به خدا باشد. اجر صابران بیحساب است. معصیتی پیش آمده، صبر کن. یک وقتی هست که معصیت است دلت میخواهد انجام دهی، صبر کن. گاهی هم هست دلخواه نیست مثلا بزرگتر در منزل حرف تلخی زد، صبر کن جواب نده، چیزی نمیشود. ایمان دارد، نماز میخواند، روزه میگیرد اما در منزل دائم داد میزند و یکجو صبر ندارد، پس ایمانش ضعیف است. ایمان کامل این است که صبر داشته باشد. از امشب برو در منزل صبور باش. یادتان باشد، نیکو گذشت کنید. در قرآن هم به این موضوع اشاره شده است. ما یک وقتی از کسی میگذریم اما بر سرش منت میگذاریم، به او میگوییم درست است که ما را به خاک سیاه نشاندی اما از تو میگذریم، نباید منت بگذاریم، این گذشت، زیبا نیست. گذشت زیبا این است که بگوید: «رها کن، چیزی نگو...». (گزیدهای از سخنان مرحوم آیتالله فاطمینیا)
دو شنبه 16 خرداد 1401
کد مطلب :
162466
لینک کوتاه :
newspaper.hamshahrionline.ir/L9QLD
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved