بلندپروازی با فیلم کوتاه

می‌گویند حال سینما خوب نیست و برای اثبات آن هم به ارقام ثبت شده در گیشه فیلم‌ها استناد می‌کنند و سالن‌های غالبا خالی سینماها؛ بیراه هم نمی‌گویند، اما واقعیت این است که این، همه ماجرا نیست و «حال سینما» اینقدرها هم بد نیست.
 اجازه دهید مثالی بزنم؛ فوتبال ایران را در سطح حرفه‌ای دنبال می‌کنید؟ حتما در جریان کشمکش‌ها و ضعف و قوت تیم‌ها و بازیکنان و کل‌کل‌های رسانه‌ای میان لیدرهای دو طرف هستید، واقعا هم جای امیدواری ندارد و قطعا باید اعتراف کرد که حال فوتبال ما خوب نیست، اما چه‌کسی می‌تواند با این استدلال حال خوب بروبچه‌هایی را که در یک زمین خاکی پا به توپ می‌شوند و با عبور توپ پلاستیکی دولایه‌شان از میان پاره آجرهایی که نقش دروازه را ایفا می‌کنند به هوا پرواز می‌کنند کتمان کند؟ فوتبال هنوز هم در زمین‌های خاکی پر از «حال خوب» است. در مقیاس سینما هم فرایند تولید و عرضه فیلم کوتاه چیزی شبیه همین ماجرای زمین‌های خاکی فوتبال است. هنوز هم پیدا می‌شوند فیلمسازان و فیلمبازهایی که دل در گرو لذت سینما دارند و بدون تن دادن به قواعد زمخت و بی‌قواره اکران و گیشه، «فیلم» می‌سازند و «فیلم» می‌بینند تا خودشان کیف کنند و از کارشان لذت ببرند.
 اگر در اصالت این لذت تردید دارید، یک عصر دوشنبه از گرمای پایتخت به خنکای پردیس چارسو پناه ببرید تا مهمان «پاتوق فیلم کوتاه» شوید. پاتوقی که به همت انجمن سینمای جوانان به راه افتاده و هر هفته به‌صورت رایگان 4فیلم کوتاه در آن به نمایش گذاشته می‌شود. 
می‌توانید از تماشای فیلم‌های فیلمسازانی که شاید در آینده‌ای نه چندان دور تبدیل به اسم‌های خبرساز و معتبر سینمای ایران شوند لذت ببرید؛ مگر نه اینکه از عباس کیارستمی و ابراهیم حاتمی‌کیا تا اصغر فرهادی و حتی همین سعید روستایی دورخیز خود را از سینمای کوتاه آغاز کردند. این ستاره‌های دنیای سینما هم‌ زمانی در زمین خاکی پا به توپ بودند و از «سینما» لذت می‌بردند؛ اگر سینماباز هستید، فرصت سهیم شدن در فرایند کشف ستاره‌های آینده سینمای ایران را از دست ندهید!