سیرجام

شاید چند هفته پیش هیچ‌کس حتی تصورش را هم نمی‌کرد بازی برگشت پرسپولیس و سپاهان تا این اندازه اهمیتش را از دست بدهد. نتایج بد سرخپوشان در هفته‌های اخیر اما باعث شد استقلال گام به گام به کسب عنوان قهرمانی نزدیک‌تر شود. شاگردان یحیی گل‌محمدی در 5 بازی آخر لیگی‌شان تنها یک پیروزی به‌دست آوردند و طبیعتا در این شرایط شما نمی‌توانید امیدی به قهرمانی داشته باشید. پرسپولیس با آگاهی از پیروزی استقلال برابر فولاد، وارد سیرجان شد و این بی‌انگیزگی و روحیه ضعیف در عملکرد قرمزها موج می‌زد. آنها 2 گل خوردند و حتی خوش‌شانس بودند که در مقاطعی از بازی، بیش از این دروازه‌شان باز نشد. حالا قهرمانی از کف رفته است و پرسپولیس باید نگران نایب‌قهرمانی باشد. استقلال با 63امتیاز در صدر جدول قرار گرفته و پرسپولیس 54امتیازی، سپاهان را در 2امتیازی خود می‌بیند. سرخ‌ها در 3بازی پایانی باید به مصاف تراکتور، پدیده و فجرسپاسی بروند. سپاهان هم در این 3 هفته با پدیده، فولاد و آلومینیوم اراک رودررو خواهد شد.
اینکه پرسپولیس برخلاف فصول گذشته دنبال تثبیت قهرمانی نیست و در هفته‌های آخر دارد بر سر نایب‌قهرمانی می‌جنگد، حتما دلایل زیادی دارد. به جرأت می‌توان گفت پرسپولیس یکی از 2تیم پرمهره این فصل بود. آنها امثال جلال حسینی، رامین رضاییان، سعید آقایی، کامیابی‌نیا، سرلک، عالیشاه، ترابی، امیری، پهلوان، عبدی و... را در اختیار داشتند و آشکارا از قهرمان امسال پرمهره‌تر به شمار می‌رفتند. با این حال به‌نظر می‌رسد در کنار انبوه مشکلات فنی تیم، تصمیمات اشتباه یحیی گل‌محمدی و همکارانش و همه مصایب ریز و درشت دیگر، باید به انگیزه پایین و جاه‌طلبی ته‌کشیده سرخ‌ها هم اشاره کرد. یحیی باید تیمش را طوری به میدان می‌فرستاد که همچنان مشتاق کسب پیروزی باشد. اگر بازیکنان قدیمی چنین قابلیتی را از دست داده بودند، حتما لازم بود نفرات جدید به پیکر تیم تزریق شود. این کاری است که گابریل کالدرون در روزهای آغازین حضورش در پرسپولیس انجام داد. او می‌دانست حفظ انگیزه در تیمی که 3 بار پشت سر هم قهرمان شده ساده نیست، در نتیجه در تیمش به بهترین‌ها مجال بازی می‌داد و عجیب نبود که امثال روستایی و عبدی هم به‌کار گرفته شوند. تیم یحیی اما «سیر» بود؛ درست مثل خود این مربی که نگاه بی‌تفاوتش روی سکوهای ورزشگاه سیرجان حالاحالاها از یاد نخواهد رفت.