غرق رحمت‌مان کن

دعای روز بیست و نهم
خدایا، مرا در این‌ ماه با رحمت‌ات فروگیر و توفیق و خود نگهداری نصیبم کن و از تیرگی‌های تهمت دلم را پاک گردان، ‌ای مهربان به بندگان با‌ایمان.
ماه خیر و برکت، رو به‌پایان است. خوشا آن‌که در این ماه، قدمی رو به خداوند برداشت، خدایا! رحمت تو گسترده است، ما را هم مشمول این رحمت قرار ده. نه آنکه رحمت‌ات، گوشه‌ای از زندگی‌مان را فرا گیرد، نه آنکه، یک روز یا یک لحظه، مورد رحمت‌ات باشیم، نه... نه، خداوندا، ما را غرق در دریای رحمت خویش قرار ده. خدایا، دل و دیده‌ام، قلب و جانم، در معرض خطرهاست. خدایا... دام‌های شیطان در سر راهم نهاده شده است.بصیرتی باید، تا دام‌ها و دانه‌ها را ببینم و فریب دام و دانه نخوریم. «تقوا»یی لازم است، به‌عنوان یک عامل حفاظت و باز‌دارنده، تا در سراشیبی‌های سقوط و در زلزله‌های هبوط شرف، نگهبانمان باشد. اگر «نفس اماره» را مهار نکنیم، اگر «غرایز شهوانی» از کنترل‌مان خارج شود، اگر «دنیازدگی» به سراغمان آید! از تو «توفیق» و «عصمت» خواسته‌ایم. «عصمت»ی باید، تا قلب و فکرم، از گناه و عصیان، مصون باشد. خدایا... قلبمان را به تو می‌سپاریم، پاک‌کننده جان‌ها و مطهر دل‌هایی، خدایا... در «طهارت قلب»، به تو محتاجیم، حاجتمان را برآور یا قاضی‌الحاجات. 
استاد جواد محدثی