الهام محمودی | روزنامهنگار
قرار بود بعد از مسابقات قهرمانی آسیا تیم ملی فوتبال زنان رها نشود و اسفندماه به اردو برود اما در 2ماه گذشته هیچ خبری از تیم نبود. در حاشیه دیدار فینال لیگ برتر فوتسال، مریم ایراندوست سرمربی تیم ملی فوتبال هم که تماشاگر ویژه این مسابقه بود، از وضعیت نامشخص این تیم گفت. البته قرارداد ایراندوست هم اسفند۱۴۰۰ به پایان رسید و هنوز تکلیف خود او در تیم مشخص نیست و فدراسیون فوتبال قرارداد جدیدی پیش روی او قرار نداده است. کادر فنی تیم ملی هنوز دستمزد قرارداد قبلی را هم دریافت نکرده است. 2فیفادی گذشته و تیم هیچ بازی دوستانهای نداشته است. گفته میشود دلیل همه این بیتوجهیها و اتفاقات بیپولی فدراسیون است؛ یک حرف تکراری برای پوشاندن دلیل کمکاری فدراسیون.
فوتسال بیسامان
با پایان لیگ برتر فوتسال زنان، هواداران این رشته منتظر معرفی سرمربی تیم ملی هستند. شاید این سؤال پیش آید که مگر فروزان سلیمانی چند ماه پیش به این سمت منصوب نشد؟ او هیچ قراردادی با تیم ملی ندارد و در حقیقت بدون قرارداد تیم را تمرین داد و برای شرکت در تورنمنت کافا به تاجیکستان رفت. حالا با رفتن شهابالدین عزیزیخادم، رئیس قبلی فدراسیون و نامشخص بودن وضعیت نایبرئیس، جایگاه سرمربی هم بیش از پیش متزلزل شده است. البته اسماعیل اردلان پیشنهاد کرده دخترش نیلوفر اردلان که این فصل پیکان را قهرمان لیگ فوتسال زنان کرد، برای این سمت مناسب است و استحقاق نشستن روی نیمکت تیم ملی را دارد.
زنان فراموش شدهاند؟
فدراسیون فوتبال تا چندی پیش توجه ویژهای به فوتبال زنان داشت. هر چند فوتسالیها از این توجه محروم بودند اما فدراسیون هم برنامههای ویژه برای تیم فوتبال داشت و هم در رسانهای کردن این برنامهها توانمند بود. تشکیل اردوی تیم ملی بعد از 2سال، برابری زنان و مردان از کیفیت لباسها گرفته تا زدن اردو در هتل المپیک، داشتن پرواز اختصاصی و... همه توجهها را به این تیم جلب کرد. بهنظر میرسد توجه فدراسیون به این تیم به خواست شخصی شهابالدین عزیزیخادم بود و بعد از رفتن او این توجهها کمرنگ شد. حالا با مشکلاتی که برای نایبرئیس فدراسیون پیش آمده است، این نگرانی وجود دارد که تیمهای زنان بازگشت به گذشته داشته باشند.
گلزن/همان همیشگی برای زنان
در همینه زمینه :