تهسیگار، سر بدبختی
نگاه
فاطمه عباسی - روزنامهنگار
تهسیگار ۱۷۰میلیگرمی را قاتل کوچک زمین میخوانند. همین پسماند کوچک که شاید خیلی هم بهنظر آسیبرسان نیاید، اما واقعیت این است که با انداختن هر تهسیگار به زمین، مواد شیمیایی زیانباری مثل نیکوتین و فلزات سنگینی مثل آرسنیک وارد محیط میشود. پرندهها، ماهیان و جانورانی که تصادفا آنها را میبلعند، در معرض مسمومیت یا خفگی قرار میگیرند و گاهی حتی صدها کیلومتر دورتر از مناطق شهری، در شکم پرندگان دریایی یا لاکپشتها تهسیگار کشف میشود. هر تهسیگار درصورت بارندگی، نزدیک به یک مترمربع زمین را آلوده میکند و بعد هم باران و باد تهسیگارهایی را که در کوه و جنگل، جاده، نهر آب و باغچه و... انداخته شدهاند، به رودخانهها، دریاچهها و در شهرهای ساحلی، به دریا میبرند.
به همین دلیل هم پاکسازی شهرها و معابر از تهسیگار، یکی از فعالیتهای حامیان محیطزیست در سالهای اخیر بوده است. پویش جمعآوری تهسیگار در برخی از شهرها ازجمله تهران، ساری، تبریز، شهرکرد، گرگان وکرج اجرا شده و حالا هم این پویش در شهر اصفهان در حال برگزاری است. هدف این پویش جمعآوری تهسیگار از فضای سبز شهر اصفهان است و فعلا بهصورت پایلوت در گذر فرهنگی چهارباغ اجرا میشود، چرا که کارشناسان اصفهانی معتقدند رشد نکردن شمشادها و پوشش گیاهی در گذر فرهنگی چهارباغ بهخاطر نور کم نیست؛ بلکه به خاطر رهاسازی بیش از حد تهسیگار در این مکان است.
البته که همه میدانیم پیشگیری بهتر از درمان است و به جای اینکه چند صد آدم مجبور شوند دانه دانه تهسیگارها را از روی زمین بردارند، بهتر است سیگاریها اگر به فکر سلامتیشان نیستند و قرار نیست سیگار را ترک کنند، لااقل تهسیگارشان را در خیابان و طبیعت رها نکنند و بدانند که زیر پا له کردن تهسیگار یا پرت کردن آن از پنجره خودرو بهمعنای ناپدید شدن این زباله نیست. همچنین لازم است مدیران شهری سطلهای زبالهای مخصوص تهسیگار در معابر تعبیه کنند (که البته در برخی از شهرها مانند تهران این سطلها نصب شده است) تا سیگاریها دیگر بهانهای برای
رها کردن تهسیگارشان نداشته باشند.